Megha Varna

తల్లిదండ్రులు చదువుకోండి నాయనా అంటుంటే చదువుకోని పిల్లలు ఉన్న ఈరోజుల్లో.. ఎన్నో కష్టాలని భరించి చదువే అన్నీ అనుకుని ముందుకు వెళ్లే వాళ్ళు కూడా వున్నారు. ప్రియాంకకి చదువంటే ఇష్టం. కానీ ఈమెని బడి నుంచి గెంటేశారు. అయినప్పటికీ కూడా ఈమెకి చదువు మీద ఉన్న ఆసక్తి అమెరికా దాకా తీసుకు వెళ్ళింది. అయితే మరి ఆమె జీవితం గురించి తప్పక చూడాల్సిందే. ప్రియాంక జీవితంలో ఎంతో కష్టపడింది. ఆమె చిన్నతనంలోనే వరంగల్ నుంచి హైదరాబాద్ వచ్చి స్థిరపడ్డారు.

తన తండ్రి కూలీ. తల్లి ఏసీపీ కార్యాలయంలో స్వీపర్. వీళ్ళకి మొత్తం ముగ్గురు పిల్లలు. అయితే తమ పిల్లలు మాత్రం వాళ్ళల్లా కాకూడదని ప్రైవేట్ స్కూల్లో వేశారు. కానీ ఫీజులు కట్టలేకపోవడంతో ఆమె నాలుగో తరగతిలో ఉన్నప్పుడు స్కూలు నుండి గెంటేశారు. ఆ తర్వాత ఆమె చాలా బాధపడింది. జీవితంలో ఇలాంటి బాధ ఎప్పుడు రాకూడదని.. ఇకపై చదువు భారం కాకుండా ఉండాలంటే ఏం చేయాలి అని అంతా కలిసి ఆలోచించారు.

ఏపీ రెసిడెన్షియల్ స్కూల్లో చదువుకుంటే ఫ్రీగా చదువుకోవచ్చు. అలానే వసతి కూడా ఉచితమని తెలిసింది. ప్రియాంక పరీక్ష రాసింది. ఆ పరీక్షలో పాస్ అయింది. దీంతో బోరబండలోని రెసిడెన్షియల్ స్కూల్లో 90 శాతం మార్కులతో పాస్ అయింది. ఆ తర్వాత గౌలిదొడ్డి ప్రభుత్వ కాలేజీ గురించి ఆమె తెలుసుకుని అక్కడ చేరింది. అక్కడ సీటు రావడం కూడా చాలా కష్టం. స్క్రీనింగ్ తో పాటు మరో వ్రాత పరీక్ష కూడా పాస్ అవ్వాలి. అయితే ఈమె అందులో కూడా పాస్ అయ్యి సీటు తెచ్చుకుంది. ఇంటర్ ఎంఈసి లో 97 శాతం మార్కులు ఆమెకి వచ్చాయి. తెలంగాణలో టాప్ టెన్ కూడా ఈమె.

representative image

ఆ తర్వాత బుద్వేల్ లో సోషల్ వెల్ఫేర్ కాలేజీలో డిగ్రీ చదివే అవకాశం వచ్చింది. డిగ్రీ మొదటి సంవత్సరం పూర్తి అయ్యాక కమ్యూనిటీ కాలేజీ ఇనిషియేటివ్ ప్రోగ్రాంలో భాగంగా అమెరికా వెళ్లి చదువుకునే అవకాశం వచ్చింది. అయితే ఈ అవకాశం ఎలా వచ్చిందంటే హైదరాబాద్లోనే యూఎస్ కాన్సులేట్ వాళ్లు ప్రతి ఏటా కూడా పెడతారు. దానిలో ఎంపికైన వాళ్ళని కమ్యూనిటీ కాలేజీలో చదువుకోడానికి అమెరికా పంపిస్తారు. అందులో కూడా ఈమె పాస్ అయింది. అయితే ఇక్కడికి వెళ్లాలంటే ఏడాది పాటు ఆమె చదువుకు దూరం అవ్వాలి. నాలుగో సెమిస్టర్ సమయానికి తిరిగి వచ్చి అన్ని పరీక్షలు ఒకేసారి రాయాలని నిర్ణయించుకుంది.

ఇక యూఎస్ లో ఏం చెప్తారు అనేది చూస్తే… అక్కడ విద్యార్థులు ఐటి తరగతులకు హాజరు అవ్వాలి. 70 గంటలు ఇంటర్న్షిప్ చేయాలి. అదేవిధంగా వంద గంటలు వాలెంటరీ సేవలు ఇవ్వాలి. అక్కడ వాళ్ల గురించి తెలుసుకోవడం మన సంప్రదాయాలని వాళ్ళకి తెలపడం వంటివి చేయాలి. అయితే ఈ ఖర్చులు అన్నీ కూడా అమెరికా ప్రభుత్వమే భరిస్తుంది. నిజంగా ఈమె ఆ స్టేజ్ నుండి ఈ స్టేజ్ కి రావడం గొప్ప విషయం. ఇలాంటి విద్యార్థులను ఆదర్శంగా తీసుకుంటే ఏ విద్యార్థి అయినా సక్సెస్ అవ్వగలరు.

ప్రేమ అనేది ఎంతో మధురమైనది. సినిమాల్లోనైనా, బయటైనా ప్రేమకథలు ఎంతో విచిత్రంగా ఉంటాయి. అంతే కాదు అటువంటి ప్రేమకధలు జీవితాంతం గుర్తుండిపోతాయి.

ఈ ప్రేమ కథ ఒక రైల్వే స్టేషన్లో మొదలైంది. అందరికీ తెలిసినదే రైల్వేస్టేషన్ ఎప్పుడూ హడావిడిగానే ఉంటుంది పైగా కొంతమంది ఆలస్యంగా రావడం వల్ల ఇంకా హడావుడి చేస్తారు. అలాంటప్పుడే రైల్వే స్టేషన్ లోకి ఒక యువకుడు కంగారుగా వచ్చాడు. అతను ఎక్కాల్సిన ట్రైన్ అప్పటికే మొదలయ్యింది.

ట్రైన్ రన్నింగ్ లో ఎక్కాడు, ఆ తరువాత ఖాళీగా ఉన్న సీట్ వద్ద కూర్చున్నాడు. తనకు దగ్గర్లో ఒక అమ్మాయి వచ్చి కూర్చుంది. ఆ అమ్మాయిని చూసి ఎంతో ఆశ్చర్యపోయాడు యువకుడు. ఏమీ ఆలోచించకుండా మాటలు కలిపాడు. యువకుడు ఏం మాట్లాడినా సరే ఆ అమ్మాయి మాత్రం నవ్వుతూ సమాధానం ఇస్తోంది. కానీ తిరిగి ఇంకొక మాట మాట్లాడలేదు. ఇలా ఏమీ మాట్లాడటం లేదని చాలా నిరుత్సాహపడ్డాడు.

అయినా సరే చాలా ధైర్యం చేసి వెంటనే ఐ లవ్ యు చెప్పేసాడు. ఆ సమయంలోనే ఆ అమ్మాయికి వీడియో కాల్ రావడం జరిగింది. అయితే వీడియో కాల్ లో ఆ అమ్మాయి మాట్లాడకుండా సైగలతో సమాధానమిచ్చింది. అప్పుడు ఆ యువకుడు అమ్మాయి మూగదని అనుకున్నాడు. ఈ విధంగా నిరుత్సాహ పడుతుంటే అమ్మాయి మాత్రం యువకుడి ఫోన్ నెంబర్ ఇవ్వమని అడిగింది.

ఫోన్ నెంబర్ తీసుకున్న వెంటనే, నేనంటే ఇప్పుడు కూడా నీకు ఇష్టమేనా అని మెసేజ్ పెట్టింది. దానికి బదులుగా యువకుడు ఈ విధంగా సమాధానం ఇచ్చాడు. నువ్వు మాట్లాడలేవు అని తెలిసిన వెంటనే బాధపడటం నిజమే. కానీ నేను ఇష్టపడింది నిన్ను కాబట్టి నీలో ఏ లోపం ఉన్నా నాకు ఇష్టమే. కాబట్టి నువ్వు ఒప్పుకుంటే నేను పెళ్లి చేసుకుంటానని అన్నాడు.

ఈ సమయంలోనే స్టేషన్ మాస్టర్ వచ్చి టికెట్ అడిగాడు అయితే సమయం లేకపోవడంతో జనరల్ టికెట్ మాత్రమే తీసుకున్నా అని చెప్పగా ఫైన్ కట్టమన్నారు. అతని వద్ద డబ్బులు లేకపోవడంతో ఆ అమ్మాయి ఫైన్ కట్టేసింది. ఆ తరవాత తను దిగాల్సిన స్టేషన్ రావడంతో ట్రైన్ నుండి దిగిపోయింది. దాంతో ఎంతో బాధపడుతుంటే ఈ మెసేజ్ వచ్చింది.

ఈ రోజు నేను మౌనవ్రతం. అందుకే నీతో మాట్లాడలేకపోయాను, ఐ లవ్ యు టూ అని చెప్పింది. ఆనందానికి హద్దులు లేవు, ట్రైన్ డోర్ దగ్గరకు పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి ఆ అమ్మాయిని చూసాడు, తను కూడా తిరిగి చూసింది. ఇద్దరూ ఎంతో సంతోషంగా ఫీల్ అయ్యారు.

ఎప్పుడు కూడా మనం సహజంగా సమాజంలో కుల, మత జాతి వంటి వాటికి సంబంధించి వివక్షను చూస్తూ ఉంటాం. ఇలాంటి వాటి వలన చాలా ఇబ్బందులు పడుతూ వుంటారు.

ఎవరో ఒకరు ఇలాంటి వాటి వలన ఇబ్బంది పడతారు. అయితే ఇలాంటి వివక్షను మీరు చూడటం కాదు కదా విని, ఊహించి ఉండరు. ప్రపంచంలో ఎక్కడైనా రూపం బాలేదని వెలివేసే వివక్షను ఎక్కడైనా ఉంటుందా…? అయితే అసలేం జరిగిందనేది చూస్తే.. ఒక మనిషి రూపం బాలేదని అక్కడి ప్రజలు వెలివేశారు. దాంతో అతను సమాజంలో నివసించలేక అడవిలోకి వెళ్ళిపోయాడు.

కానీ ఇతనికి ఓ ఛానల్ అండగా నిలిచింది. దాంతో అతను తిరిగి వచ్చేసాడు. ఇది జరగడం వల్ల ఇప్పుడు ఒక రీయల్ హీరోగా నిలుస్తున్నాడు మరియు దీనిని చాలా మంది ఆదర్శంగా తీసుకుంటున్నారు. రువాండాకు చెందిన జాంజిమాన్‌ ఎల్లీకు ఈ సమస్య ఎదురైంది. ఇతన్నే మోగ్లీ అని కూడా పిలుస్తారు. ఇతని వయస్సు 22 ఏళ్ళు.

ఇతన్ని అందరూ అసహ్యించుకోవడం వలన అడవికి వెళ్ళిపోయాడు. ఇతనికి అరుదైన వ్యాధి ఉండడంతో రూపం అసాధారణంగా ఉంటుంది. ఈ వ్యాధి పేరు మైక్రో సెఫాలీ. ఈ వ్యాధి సంభవించిన వారి తల చాలా తక్కువ పరిమాణంలో ఉంటుంది. దాంతో అతను నివసించే గ్రామం లో ప్రజలందరూ మోగ్లీని వెలివేశారు.

ఈ వ్యాధి వల్ల గ్రామంలో ఉండే ప్రజలు ఇతన్ని అసహ్యించుకుంటారు. రూపంతో పాటు ఇతనికి వినిపించదు మరియు మాట్లాడలేడు. జాజి మాన్ గురించి తెలుసుకున్న తర్వాత అఫ్రిమాక్స్‌ అనే టీవీ ఛానల్ ఇతనికి సాయం చేయడానికి ప్రచారం చేసింది. దానికోసం గో ఫండ్ అనే వెబ్ సైట్ ద్వారా సహాయం చేయడం ప్రారంభించారు.

ఈ ఛానల్ సహాయంతో జాజి మాన్ తన ప్రదేశానికి వెళ్లి తిరిగి సాధారణంగా జీవిస్తున్నాడు. స్కూల్‌ యూనిఫాంతో జాజిమాన్‌ ఎల్లీ ఇచ్చిన ఫోజులు ఇప్పుడు సోషల్‌ మీడియాలో వైరల్‌ అవుతున్నాయి. ఇది ఇలా ఉంటే అతని తల్లి ఒకప్పుడు అంతా అతడ్ని చూసి నవ్వేవారు కానీ మా జీవితమంతా ఇప్పుడు మారిపోయింది అని అన్నారు. స్కూల్ కి వెళ్తున్నాడని ఆమె తన ఆనందాన్ని పంచుకున్నారు.

మన పురాణాల్లో భార్య భర్త ల బంధానికి విలువను ఇచ్చే కధలు అనేకం ఉన్నాయి. ఓ స్త్రీ వివాహిత అయిన తరువాత ఆమెను తల్లి లా గౌరవించాలని ఈ కధలు నీతిని బోధిస్తున్నాయి. ఒకసారి వివాహం అయిన స్త్రీ పై కామం, మోహం తగదు. ఇది మన భారతీయ వివాహ వ్యవస్థలోని సంప్రదాయం. అయితే, ప్రస్తుతం రోజులు చాలా మారి వావి వరుసలను మరిచి అక్రమ సంబంధాలు పెట్టుకుంటున్నారు. ఓ వివాహిత స్త్రీ ఎంత పునీతం గా ఉండాలో వివరించే కథ ఒకటి తెలుసుకుందాం.

ఓ రోజు.. ఒక రాజు వేటకు వెళ్లి మధ్యలో అలసి పోయాడు. ఆ అడవి దారికి దగ్గరిగా ఉన్న ఓ గ్రామానికి చేరుకున్నాడు. ఆ గ్రామం లో ఓ ఇంటి ముందు ఆగాడు. ఆ ఇంట్లో ఓ స్త్రీ తన భర్త కు భోజనం వడ్డించడాన్ని చూసాడు. ఆమె చాలా అందం గా ఉంది. ఆమె అందాన్ని చూసి.. అంతటి రాజే స్థాణువైపోయాడు. ఆమె భర్త భోజనం చేసి అక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోయాడు. ఆమె కూడా తలుపులు మూసేసి లోపలకి వెళ్ళబోతున్న సమయం లో రాజు అక్కడకు వెళ్లి ఆ ఇంటి తలుపు కొట్టాడు.

ఆమె తలుపు తీసి ఎవరు అని ప్రశ్నించగా.. ఆ రాజు లోపలకి వచ్చి కూర్చుని తనను తానూ పరిచయం చేసుకున్నాడు. తాను ఈ రాజ్యానికి రాజునని చెప్పి.. నీవు ఎంతో అందం గా ఉన్నావు. నిన్ను పెళ్లి చేసుకోవాలనుకుంటున్నాను అని చెప్పాడు. దీనితో ఆమె ఆశ్చర్యపోయింది. తనకు మునుపే పెళ్లి అయినదని వారించింది. అయినా.. ఆ రాజు వినలేదు. దీనితో ఆమెకు పాలుపోలేదు. ఎదురు గా ఉన్నది మహారాజు. ఏమైనా తేడా వస్తే.. పరిస్థితి ఎలా ఉంటుందో అన్న భయం కలిగింది ఆమెకు. ఆమె ఎంతో గుణవంతురాలు..మరియు సంస్కారం కల అమ్మాయి.

వెంటనే, రాజా.. మీరు ముందు భోజనం చేయండి. చాలా దూరం నుంచి వచ్చి అలసి పోయి ఉంటారు అంటూ.. తన భర్త భోజనం చేసిన ఎంగిలి ఆకు వైపు చూపించింది. అది చూసి మహారాజు కు కోపం వచ్చింది. నీ భర్త భోజనం చేసిన ఎంగిలి ఆకులో నేను భోజనం చేయాలా అంటూ ఆగ్రహించాడు.

అప్పుడు ఆమె” రాజా.. శాంతించండి. నా భర్త భోజనం చేసిన ఆకులో భోజనం చేయడానికి అడ్డు వచ్చిన ఎంగిలి ఇది వరకే పెళ్లి అయి ఒకరి సొంతం అయిపోయినన్ను నన్ను మళ్ళీ పెళ్లి చేసుకోవడానికి అడ్డు రాలేదా? అని ప్రశ్నించింది. దీనితో, రాజుకు విషయం బోధపడింది. వెంటనే, అక్కడనుంచి లేచి ఆమెకు నమస్కరించి అక్కడ నుంచి వెళ్ళిపోయాడు. పరాయి స్త్రీని ఎప్పుడు చెడు దృష్టితో చూడకూడదని మన పెద్దలు మనకు చెబుతూ వస్తున్నారు.