Megha Varna

పుట్టిన వారు మరణించక తప్పదని భగవద్గీత ద్వారా శ్రీ కృష్ణుడు ఎప్పుడో బోధించాడు. అయితే, మన నుంచి ప్రాణాన్ని వేరు చేసేది మాత్రం యమ ధర్మరాజు అన్న సంగతి మనకు తెలిసిందే. మనలో చాలా మందికి ఆయన పట్ల భయము, భీతి ఉంటుంది.

ఆయన మన ప్రాణాలను తీసుకెళ్ళిపోతాడన్న భావన కలిగి ఉంటాము. కానీ.. ఇది సృష్టిధర్మం లోని భాగం మాత్రమే. యమధర్మరాజు కూడా మన ప్రాణాలను తీసుకెళ్లే ముందు మనకు నాలుగు సంకేతాలను పంపుతారట. అవేంటో..మనం చూద్దాం..

ఆ సంకేతాలను తెలియచెప్పే కథ ఒకటి ఉంది. యమునా నదీ తీరం లో అమృతుడు అనే వ్యక్తి నివసిస్తూ ఉండేవాడట. అతనికి ఎపుడు చూసినా తాను చనిపోతానేమో అని.. ఎపుడు చనిపోతానో అని ఒక దిగులు గా ఉండేదట. ఈ విషయం లో దిగులు పోగొట్టుకోవడం కోసం యమ ధర్మ రాజుని ఉద్దేశించి తపస్సు చేసాడట. అతని తపస్సుకి మెచ్చి యమధర్మ రాజు ప్రత్యక్షం అయి ఏమి వరం కావాలో కోరుకోమన్నాడట. అయితే, ఆ వ్యక్తి తనకి మరణం ఎప్పుడు వస్తుందో ముందుగానే తెలియచేయమన్నాడట. ఆ విషయం ముందే తెలిస్తే తన బాధ్యతలన్నీ మరొకరికి అప్ప చెప్పేయాలనేది అతని ఆలోచన.

అయితే, యమధర్మ రాజు మరణం ఎప్పుడు వస్తుందో చెప్పలేనని, అయితే అందుకు గుర్తు గా కొన్ని సంకేతాలను మాత్రం పంపగలనని తెలిపాడట. వాటిని బట్టి మరణం వచ్చే విషయం తెలుసుకోవాలని యమధర్మరాజు సూచించారు. ఆ తరువాత ఈ విషయాన్నీ అమృతుడు మర్చిపోతాడు. పెళ్లి చేసుకోవడం, పిల్లలని కనడం, వారికి కూడా పెళ్లిళ్లు అవ్వడం కాలక్రమం లో జరిగిపోతుంటుంది. అయితే, ఓ రోజు అమృతుడికి యమధర్మరాజు తో జరిగిన సంభాషణ గుర్తుకు వస్తుంది.

కానీ, ఆయన చెప్పిన సూచనలు ఏవి కనిపించకపోవడం తో తనకు ఇంకా ఆయువు ఉందని అమృతుడు అనుకుంటాడు. కాలక్రమం లో అతని చర్మం ముడతలు పడుతుంది, వెంట్రుకలు తెల్లబడతాయి. పళ్ళు కూడా ఊడిపోతాయి. పక్షవాతం సోకి మంచానికే పరిమితం అవుతాడు. ఓ రోజున యమధర్మరాజు అతని ప్రాణాలు తీసుకుని పోవడానికి వస్తాడు. అయితే, అమృతుడు ఆశ్చర్యం తో నాకు సూచనలు చేస్తానని మాటిచ్చావు. కానీ, ఎలాంటి సూచనలు ఇవ్వకుండా తీసుకెళ్ళిపోతున్నావు. నువ్వు నాకిచ్చిన వరం మాటేమిటి? అని అడుగుతాడు.

నేను నీకు నాలుగు సార్లు సూచనలు చేసినప్పటికీ, నువ్వు గ్రహించలేదు అని చెబుతాడు. ఆ సూచనలేమిటని అమృతుడు యముడిని అడగ్గా, వెంట్రుకలు తెల్లబడడం, చర్మం ముడుచుకోవడం, పళ్ళు ఊడిపోవడం, పక్షవాతం వంటి అనారోగ్యాలను తానూ పంపిన సూచనలు గా యముడు వివరిస్తాడు. అప్పుడు అమృతుడుకి కి విషయం అర్ధం అవుతుంది. అమృతుడు నిజాన్ని ఒప్పుకున్నతరువాత యమధర్మరాజు అతని ప్రాణాలను తీసుకెళ్ళిపోతాడు.

చాణక్యుడు మన జీవితంలో జరిగే ఎన్నో విషయాల గురించి ప్రస్తావించారు. ఏ సందర్భంలో ఎలా ఉండాలి..?, గెలుపు ఎలా వస్తుంది..?, ఎటువంటి వ్యక్తులతో స్నేహం చేయాలి..? ఇలా చాలా విషయాలని చాణక్యుడు చెప్పడం జరిగింది. ఆయన అనుభవంతో చెప్పిన విషయాలను ఈ తరం వాళ్లు అనుసరిస్తే తప్పకుండా సక్సెస్ అవుతారు.

కేవలం పెద్ద వాళ్ళకి మాత్రమే కాకుండా పిల్లలకి కూడా ఆయన ఎన్నో విషయాలను తన నీతి శాస్త్రం ద్వారా తెలిపారు. వీటిని కనుక అనుసరిస్తే ఓటమి రానేరాదు. అయితే జీవితంలో ఓటమి ఎదుర్కోకుండా ఉండాలంటే వ్యక్తిలో ఈ నాలుగు అలవాట్లు ఉండకూడదని ఆచార్య చాణక్యుడు చెప్పారు. అయితే మరి ఆ అలవాట్లు ఏంటో చూద్దాం.

#1. సమయం వృధా చెయ్యద్దు:

సమయం ఒక సారి గడిచిపోతే మళ్లీ అది తిరిగి రాదు. ఈ విషయం అందరికీ తెలుసు కానీ అనుసరించరు. సమయపాలన లేదు అంటే కచ్చితంగా విఫలం అవుతారు. ఓటమిని ఎదుర్కోవడం తధ్యం. కనుక సమయానికి విలువ ఇచ్చి సరిగ్గా సమయాన్ని ప్లాన్ చేసుకుంటే ఎవరైనా సరే సులభంగా గెలవచ్చు.

#2. నెగిటివ్ ఆలోచనలు ఉండకూడదు:

నెగిటివ్ ఆలోచన ఉంది అంటే అస్సలు ముందుకు వెళ్ళలేరు. ఎప్పుడూ కూడా పాజిటివ్ గా ఆలోచించి ముందుకు వెళ్లి పోవాలి. పాజిటివ్ గా ఆలోచిస్తే ఎంతటి సమస్యను అయినా దాటేయచ్చు.

#3. అహంకారం వద్దు:

అహంకారం ఉంది అంటే జీవితంలో ముందుకు వెళ్ళడం కష్టం. ఎప్పుడూ కూడా జీవితంలో ఒదిగి ఉండాలి. అహంకారంతో నేనే గొప్ప అనుకుంటూ వెళితే విలువ కూడా ఉండదు.

#4. కోపం పనికిరాదు:

కోపం ఉంటే కూడా ఓడిపోతూ ఉంటారు. కోపం వల్ల జీవితంలో ఎన్నో సమస్యలు వస్తాయి. పైగా కోపం ఉంటే ఎవరూ ఇష్టపడరు కూడా. కాబట్టి ఈ నాలుగింటిని విడిచిపెడితే విజయం అందుకోవచ్చు.

గౌతమ బుద్ధుడు గురించి తెలియని వాళ్లు ఉండరు. బౌద్ధ ధర్మానికి మూలకారకుడయిన గౌతమబుద్ధుడు నాటి ఆధ్యాత్మిక గురువులలో ఒకరు. బుద్ధుడు అసలు పేరు సిద్దార్థుడు. సిద్ధార్ధుడు కపిలవస్తు దేశానికి చెందిన లుంబిని పట్టణంలో జన్మించారు. ఈ ప్రాంతం ప్రస్తుతం నేపాల్ దేశంలో ఉంది. కానీ అప్పట్లో ఇది భారత దేశం లోకి వస్తుంది. అయితే బుద్ధుడు గొప్పతనం గురించి మనందరికీ ఎన్నో విషయాలు తెలుసు.

కానీ అయిన భార్య అయిన యశోధర గురించి చాలా మందికి తెలియదు. నిజానికి ఆమె తన భర్త కంటే కూడా గొప్పది. బుద్ధుడు జ్ఞానాన్ని సంపాదించడం కోసం భార్యా, బిడ్డని వదిలి వెళ్ళిపోతాడు. కొండలు, అడవులు, ఆశ్రమాలు ఇవన్నీ వెతుక్కుని భార్య, బిడ్డని అలా వదిలేసి వెళ్ళిపోతాడు. అయితే కొంతకాలం తర్వాత బుద్ధుడు భార్య, బిడ్డని చూడడానికి వస్తాడు.

అప్పుడు భార్య ఇలా అడుగుతుంది. ”నన్ను వదిలి వెళ్ళిపోయారు కదా ఒక్కసారి వెళ్లినప్పుడు నాకు చెప్పచ్చు కదా” అని… అలానే మీ ఆలోచనకి నేను ఏ మాత్రం అడ్డు చెప్పను కదా అని అంటుంది. అప్పుడు బుద్ధుడు భార్యని క్షమించమని అడుగుతాడు. ఆ తర్వాత నీకు భయపడి కాదు నాకు భయపడి నేను చెప్పలేదు అని సమాధానమిస్తాడు బుద్ధుడు.

నీకు చెప్పడానికి వచ్చినప్పుడు నా మనసు ఎక్కడ మారిపోతుందో అని చెప్పకుండా వెళ్ళిపోయాను అని బదులిస్తాడు. ఆ తర్వాత తన భార్య మళ్లీ ప్రశ్నిస్తుంది ఎందుకు మీరు ఈ రాజ్యాన్ని వదిలి వెళ్లడం..? ఇంత జ్ఞానాన్ని మీరు ఇక్కడ ఉండి కూడా సంపాదించ వచ్చు కదా..? అని అడుగుతుంది. అప్పుడు బుద్ధుడు అవును నిజమే కానీ అప్పుడు నాకు ఈ విషయం తెలియలేదు అని ఆమెతో చెప్తాడు. అయితే నిజానికి అందరూ బుద్ధుడి గురించి ఎంతగానో చెప్పుకుంటూ ఉంటారు. కానీ తన భార్య గురించి, ఆమె గొప్పతనాన్ని గురించి ఎవరూ చెప్పుకోరు.

భర్త వెళ్లిపోయాడు అంటే అతన్ని ఎవరూ ఏమీ అనరు. అదే భార్య ఎక్కడికైనా వెళ్ళిపోయింది అంటే ఈ లోకమంతా కూడా ఆమెను వేలెత్తి చూపిస్తుంది. ఎన్నో మాటలు అంటుంది. అయితే బుద్ధుడు వెళ్ళిపోయినప్పుడు కూడా తన భార్య ఎన్నో మాటలు పడాల్సి వచ్చింది. ఇంకా ఆమె అందంగా ఉంది కదా..?, పెద్ద వయసు ఏమీ రాలేదు కదా..? ఇంత రాజ్యం ఆమె సొంతం అయింది కదా..? ఆవిడకి నచ్చినట్టు ఉండొచ్చు కదా..? ఇలా ఎన్నో నిందలు వేశారు.

పైగా పసిపిల్లవాడు అమ్మా నాన్న ఎక్కడున్నారు అంటే ఏమని చెప్పాలో ఆమెకి అర్థం కాలేదు. అన్నీ ఉండి కూడా ఆమె ఎంతో దుఃఖాన్ని భరించాల్సి వచ్చింది. ఎవరు సన్యాసం తీసుకున్నారు నిజానికి..? బుద్ధుడా..?, అతని భార్యా..? మీరేమంటారు..?