Off Beat

విచిత్రం గా ఉంది కదా.. ఒక మనిషి కి పేరు లేకపోతె ఎలా..? కానీ వాళ్ళు మాత్రం ఈల వేసి పిలుస్తారట. అది అసలు ఎలా సాధ్యం అవుతుందో..? కానీ వారికి మాత్రం ఇది సంప్రదాయం గా వస్తోందట. మనకి పిల్లలు పుట్టగానే.. ఏ పేరు పెట్టాలో రోజుల తరబడి ఆలోచించి పెడుతూ ఉంటాం.. అయినా సరే.. ఒకరికి పెట్టిన పేరు చాలా మందికి పెట్టబడి ఉంటూ ఉంటుంది. కానీ.. వారిలో మాత్రం ఒకరికి పెట్టిన ఈల మరొకరికి పెట్టరట.. అలా ఈల సౌండ్ లో వచ్చే డిఫరెన్స్ ని బట్టే మనుషుల్ని గుర్తిస్తారట.. ఇంతకీ వాళ్లెవరో చూద్దాం.

మేఘాలయ లో ఈస్ట్‌ ఖాసి జిల్లా కాంగ్‌థాన్‌ అనే ఊళ్లోని ప్రజలు ఇలా విజిల్స్ తోనే తమ వాళ్ళని పిలుచుకుంటారు. ఏ ఇద్దరు అయినా ఒకరికొకరు ఎదురుబడితే విజిల్స్ తోనే పలకరించుకుంటారు.. 700 కి పైగా జనాభా ఉంటున్న ఈ ప్రాంతం లో పక్షుల సౌండ్స్, ప్రకృతి లో వచ్చే సౌండ్స్, సినిమా పాటల్లోని మ్యూజిక్.. ఇలా రకరకాల సౌండ్ లను గుర్తుపెట్టుకుని వాటితోనే కొత్త సౌండ్ ని క్రియేట్ చేసుకుని వారి పిల్లలకు పేరు పెట్టుకుంటారట.. చిన్న పిల్లలకు కూడా చిన్నతనం నుంచే సౌండ్స్ ని చేయడం, గుర్తుపెట్టుకోవడం, ఈల వేయడం వంటి వాటిని నేర్పిస్తారట..

ఇక్కడ.. రోడ్డు పైన కానీ.. పదిమంది ఉన్న చోట కానీ ఎవరైనా ఈల వేస్తె మనం అసభ్యం గా భావిస్తాం కదా.. కానీ అక్కడ ఈలలు వేస్తె.. పిల్లవాడు ఎదిగాడని భావిస్తారట. పిల్లాడికి ఈల వేయడం వస్తే.. ఆ తల్లితండ్రులు తమ బిడ్డను ఎత్తుకుని మురిసిపోతారట. బయట ప్రపంచం ఎంత అప్ డేట్ అవుతున్నా.. వారు మాత్రం వారి సంప్రదాయానికి ప్రాధాన్యత ఇస్తూ వస్తున్నారు.

వారి వారసత్వాన్ని కాపాడుకోవడానికి అందరు సహకరిస్తూ ఉంటారు. పిల్లలకు కూడా చిన్నతనం నుంచే.. మనం రకరకాల పదాలు నేర్పించినట్లు వారు సౌండ్స్ ని నేర్పిస్తారట. రకరాల సౌండ్స్ చేయడం, ఈలలు వేయడం వంటివి వారికి చిన్నతనం నుంచే అలవాటు అయ్యి ఉంటాయి. కొత్తగా పుట్టిన వారికి 30 సెకండ్స్ నిడివి తో సౌండ్ ని సృష్టించి పేరు పెడతారట. ఇక్కడ మనం ఏ పేరు పెట్టుకున్నా ఇంట్లో వాళ్ళు షార్ట్ కట్ లో పిలుస్తూ ఉంటారు కదా.. అక్కడ కూడా అంతే.. 30 సెకండ్స్ సౌండ్ లో.. ఆరు సెకండ్ల సౌండ్ ని ఉపయోగనుంచి ఇంట్లో షార్ట్ కట్ లో పిలుచుకుంటుంటారట.

ఇలా ఈలలతో పీల్చుకోవడాన్ని ‘జిగవా యోబి’ అని పిలుస్తారట. వారి భాష లో ఈ పదానికి అర్ధం ఏంటి అంటే.. “అమ్మ ప్రేమ” అని. మన పెద్దలు మనకు జోల పాడినట్లు.. వీరు రకరకాల ట్యూన్స్ తో వారి పిల్లలకు జోల పాడతారట. తరతరాలు గా వస్తున్నా ఈ సంప్రదాయం ఇప్పటికీ అక్కడ కొనసాగిస్తున్నారట. ఆశ్చర్యం గా ఉంది కదా.. ఈ ప్రాంతం లో చదువుకున్న వాళ్ళు కూడా తక్కువే. ఇప్పటివరకు 6 గురు మాత్రమే చదువుల కోసం ఆ ఊరు దాటి బయటకు వచ్చారట. మిగిలిన వారంతా సాంప్రదాయ పనులపైనే ఆధారపడతారట.

ఒక కుటుంబానికి చెందిన వారి మధ్య ఎంత ప్రేమ ఉన్నా కూడా కొన్ని విషయాల్లో గొడవలు వస్తుంటాయి. అందులో ఒకటి ఆస్తి విషయం. ఆస్తి పంపకం విషయంలో గొడవలు అవ్వడం అనేది మనం చాలా సందర్భాల్లో చూస్తూనే ఉంటాం. ఒకవేళ ఇద్దరు సంతానం ఉంటే, వారిలో తల్లిదండ్రుల బాధ్యత ఒకరిని ఎక్కువగా తీసుకొని, ఒకరు తక్కువగా తీసుకుంటే, అప్పుడు ఆస్తి విషయంలో కచ్చితంగా గొడవలు అవుతాయి.

తల్లిదండ్రుల బాధ్యత తీసుకున్న వారికి ఎక్కువ ఆస్తి రావాలని, బాధ్యత తీసుకోని వారికి తక్కువ ఆస్తి రావాలని చర్చలు జరుగుతాయి. ఇది అన్నదమ్ముల మధ్య అవ్వచ్చు, లేకపోతే సోదరీ సోదరుల మధ్య అయినా అవ్వచ్చు. ఒకవేళ సోదరి ఉంటే, తనకి పెళ్ళి వెళ్లిపోయిన తర్వాత తండ్రి ఆస్తిపై ఎంత హక్కు ఉంటుంది అనే విషయంపై ఇప్పటికి కూడా మనకు అంత స్పష్టత లేదు. పెళ్లయిన కూతురికి తన తండ్రి ఆస్తి మీద ఎంత హక్కు ఉంటుందో ఇప్పుడు తెలుసుకుందాం.

ఈ ఆస్తి హక్కుకి సంబంధించిన చట్టం 1956 వరకు ఒక లాగా ఉంది. ఆ సంవత్సరానికి అంటే 1956 కంటే ముందు పుట్టిన ఆడపిల్లలకు ఒక రకమైన చట్టం ఉంది. సెప్టెంబర్ 9, 2005 లో మళ్ళీ ఒక కొత్త చట్టాన్ని అమలులోకి తీసుకొచ్చారు. అప్పట్లో తండ్రిని చూసుకోవడానికి కొడుకులే ఉండేవాళ్ళు. సాధారణంగా కూతురు పెళ్లి చేసుకొని వెళ్లిపోయేవారు. అందుకే 1956 కంటే ముందు పుట్టిన ఆడ పిల్లలకి తండ్రి ఆస్తిలో వాటా లేదు.

తర్వాత స్త్రీ పురుషుల మధ్య భేదాన్ని రూపుమాపడానికి సుప్రీంకోర్టు నడుంబిగించి 2005 లో కేంద్ర ప్రభుత్వం ద్వారా ఈ వారసత్వ చట్టంలో సవరణలు చేసి ఒక కొత్త చట్టాన్ని అమలులోకి తీసుకొచ్చింది.  అదేంటంటే 2005 తర్వాత నుంచి వచ్చిన చట్టం ప్రకారం తండ్రి ఆస్తిపై, అలాగే తండ్రి యొక్క అప్పులపై కూతురికి, కొడుకుకి సమానమైన హక్కు ఉంటుంది. ఇదే చట్టాన్ని ఇప్పటికి కూడా పాటిస్తున్నారు.

కానీ 1956 కంటే ముందు పుట్టిన ఆడవాళ్ళకి తన తండ్రి ఆస్తిలో వాటా రాదు. వారు ఇప్పుడు క్లెయిమ్ చేయాలి అనుకున్నా కూడా వారికి వాటా లేదు. అంతే కాకుండా వారికి వివాహం జరిగిన సంవత్సరాన్ని బట్టి ఆస్తి వాటా గురించి నిర్ణయిస్తారు. 1986 కంటే ముందు పెళ్లి అయిన వారి పరిస్థితి ఒక రకంగా ఉంది. 1986 తర్వాత పెళ్లి అయిన వారి పరిస్థితి ఇంకొక రకంగా ఉంటుంది. ఈ విషయం గురించి ఇంకా వివరంగా తెలుసుకోవాలంటే ఈ వీడియో చూడండి.

watch video :

https://youtu.be/pEHxXgfTDDk

NOTE : All images used are only for representative purpose.

ఒక మనిషి జీవితంలో ఎప్పటికీ మర్చిపోలేని రోజులు వారు చదువుకున్న రోజులు. స్కూల్, కాలేజ్ ఇలా చదువుకున్న రోజులు అన్నీ ప్రతి ఒక్కరి జీవితంలో ఎంతో మెమరబుల్ గా ఉంటాయి. ఎంతో మందికి ఇప్పటికీ కూడా బెస్ట్ మెమొరీస్ అంటే చదువుకునే రోజుల్లోనే ఉంటాయి. అందులోనూ ముఖ్యంగా స్కూల్ డేస్ లో అయితే చాలా జ్ఞాపకాలు ఉంటాయి.  స్కూల్ లో ఫేర్వెల్ లో అందరూ చాలా ఎంజాయ్ చేస్తారు.

ఒక్క ఫేర్వెల్ మాత్రమే కాకుండా స్కూల్ లాస్ట్ డేస్ లో అందరూ గొడవలలాంటివేమి పడకుండా చాలా స్నేహంగా ఉంటారు. తర్వాత మళ్ళీ కలుస్తారో, కలవరో తెలియదు కాబట్టి పాత విషయాలన్నీ మర్చిపోయి ఆనందంగా గడుపుతారు. స్కూల్ చివరిలో వెళ్ళిపోయే ముందు ప్రతి ఒక్కరు వారి ఫ్రెండ్స్ తో, తర్వాత కాలేజ్ కి వెళ్ళినా లేదా ఇంకెక్కడికైనా వెళ్లిపోయినా కూడా వారితో తరచుగా మాట్లాడుతూ ఉంటాము అనే ప్రామిస్ చేసే ఉంటారు.

ఈ ప్రామిస్ నిలబెట్టుకోవడం చాలా కష్టం అని అప్పుడు మనకి తెలియదు. “ఏముంది రోజులో ఒక్కసారి మన ఫ్రెండ్ తో మాట్లాడడమే కదా?” అని అనిపిస్తుంది. కానీ సమయం గడిచే కొద్దీ మనకి ఈ విషయం అర్థమవుతుంది. మన పనుల్లో మనం పడిపోతాం. మనకి కొత్త వ్యక్తులు పరిచయమవుతారు. దాంతో పాత వారితో, అది కూడా మనకి దూరంగా ఉన్న వారితో తరచుగా మాట్లాడటం కష్టమవుతుంది.

అలా అని మన పాత ఫ్రెండ్స్ అంటే మనకి ఇష్టం లేక కాదు. మనం మన పాత ఫ్రెండ్స్ ని కూడా ఎప్పటి లాగానే ఇష్టపడతాం. కానీ రోజు మాట్లాడడం అనేది కుదరదు. ఎందుకంటే మన బ్రెయిన్ మనం రోజు కలిసే వారికి ఎక్కువ ప్రాధాన్యత ఇస్తుంది. కొత్తగా పరిచయమైన వ్యక్తులతో కానీ, లేదా మనతో చదువుకున్న వారిలో ఒకరో, ఇద్దరో మనకి దగ్గరగా ఉంటే వారితో మనం ఎక్కువగా సమయం గడుపుతాం. దాంతో పాటు మిగితా పనుల్లో బిజీ అయిపోతాం.

NOTE: All the Images used are only for representative purpose.

ప్రపంచ దేశాలన్ని అగ్రదేశాలకు భయపడితే, అగ్రదేశాలని కూడా భయపెట్టగల సత్తా ఉన్నది ఆ దేశం.. కాదు కాదు ఆ దేశ అధ్యక్షుడు.. అతనే నార్త్ కొరియా అధ్యక్షుడు కిమ్ జంగ్ ఉన్.. అతడి గురించి, అతడి నియంత పరిపాలన గురించి చదువుతుంటేనే మనకు వెన్నులో వణుకొస్తుంటుంది.

అలాంటిది ఆ దేశ ప్రజలు ఎంత బిక్కుబిక్కు మంటు బతుకుతూ ఉండుంటారో.. సరే వారి గురించి వదిలేద్దాం.. అతడు ఎలా బతుకుతాడో తెలుసా.. ఐ మీన్ అతడి లైఫ్ స్టైల్ తెలిస్తే ఔరా అని ముక్కున వేలేసుకుంటాం.. కిమ్ భార్య పేరు రీ సోల్ జు. నార్త్ కొరియా నియంత భార్య అయినా కూడా రీ సోల్ జు కొన్ని నియమాలను పాటించాల్సి వస్తుంది. ఆ నియమాలు ఏంటో ఇప్పుడు చూద్దాం.

# సాధారణంగా సెలబ్రిటీలు అంటే, వారి వ్యక్తిగత విషయాల గురించి వారు స్వయంగా చెప్పకపోయినా కూడా మీడియాకి తెలిసిపోతుంటాయి. కానీ రీ సోల్ జు విషయంలో మాత్రం ఆవిడకి సంబంధించిన వివరాలు ఏవీ ఇప్పటికి కూడా పెద్దగా తెలియవు. రిపోర్ట్ ప్రకారం రీ సోల్ జు అసలు పేరు అది కాదు. పెళ్లయిన తర్వాత పేరు మార్చుకున్నారు. అసలు పేరు ఏంటో ఎవరికీ తెలియదు.

# వివాహం జరగక ముందు రీ సోల్ జు, చైనాలో సింగింగ్ కి సంబంధించిన విద్యను అభ్యసించారు. నార్త్ కొరియాకు చెందిన ఉన్హాసు ఆర్కెస్ట్రా లో కూడా సభ్యురాలిగా ఉన్నారు. అలాగే సౌత్ కొరియాలో జరిగిన ఏషియన్ అథ్లెటిక్స్ ఛాంపియన్ షిప్ లో నార్త్ కొరియా తరపున చీర్ లీడర్ గా ఉన్నారు.

# వార్తల ప్రకారం అయితే రీ సోల్ జు సెప్టెంబర్ 28, 1989 లో పుట్టారు.  బిజినెస్ ఇన్సైడర్ కథనం ప్రకారం రీ సోల్ జు తండ్రి ఒక ప్రొఫెసర్ తల్లి డాక్టర్. అలాగే రీ సోల్ జు తండ్రి నార్త్ కొరియా ఎయిర్ ఫోర్స్ లో కూడాా ఉద్యోగం చేశారు అని అంటారు.

# రీ సోల్ జు ఎలాంటి డ్రెస్ వేసుకోవాలి, ఎలా రెడీ అవ్వాలి, అనే విషయాలు కూడా ముందే నిర్ణయించబడతాయి.

# రీ సోల్ జు గర్భవతిగా ఉన్నప్పుడు కొన్ని నెలలపాటు బయట అస్సలు కనిపించరు. రీ సోల్ జు కిి ముగ్గురు పిల్లలు ఉన్నారు.

#ఇంకొక విషయం ఏమిటంటే, సాధారణంగా భార్యాభర్తలు కలిసి ఉండే లేకపోతే విడాకులు తీసుకుంటారు. కానీ రీ సోల్ జు కి విడాకులు తీసుకునేే హక్కు లేదట. అంతే కాకుండా రీ సోల్ జు తన ఇష్టపూర్వకంగా కిమ్ ని పెళ్లి చేసుకోలేదు అని అంటారు.

మనం ఏదైనా చెప్పాలనుకుంటే, ఒకవేళ మనం చెప్పాలనుకున్న వ్యక్తి అక్కడ లేకపోతే మనం పాటించే పద్ధతి మెసేజ్ చేయడం. మెసేజ్ అనేది ఎన్నో వందల సంవత్సరాల నుండి మొదలైంది అన్న సంగతి మనందరికీ తెలుసు. అంతకుముందు పావురాలతో సమాచారాన్ని పంపించేవారు అనే సంగతి కూడా తెలుసు. అయితే మామూలుగా ప్రతి పావురానికి ఇలా సమాచారాన్ని తీసుకువెళ్లి, మళ్ళీ సమాచారాన్ని తీసుకువచ్చే వీలు ఉండదు.

వారి మెసేజ్ ని పంపడానికి పూర్వకాలంలో ఒక రకమైన పావురాలను మాత్రమే ఉపయోగించేవారు. ఆ పావురాలని హోమింగ్ పావురాలు అని అంటారు. ఈ పావురాలకు అవి ఉన్నచోటు, వాటి చుట్టూ ఉన్న చోటు చాలా బాగా తెలిసి ఉంటుంది. అవి ఎంత దూరం వెళ్ళినా సరే, మళ్ళీ తిరిగి వాటి ఇంటికి వెళ్లగలుగుతాయి.

అందుకే ఏదైనా సమాచారాన్ని పంపడం కోసం ఈ పావురాలని ఉపయోగించేవారు. ఒకవేళ ఒక రాజు దగ్గరికి వేరే రాజ్యం నుండి మెసెంజర్ (దూత) వస్తే, ఆ రాజు దగ్గర ఆ రాజ్యంలో ఉన్న పావురాలని తీసుకొని వెళ్తాడు. వాటిని ఒక పంజరంలో పెట్టుకొని తీసుకెళ్తాడు. వారి రాజు చెప్పిన విషయాన్ని ఈ పావురాలకి కట్టి పంపిస్తారు. ఈ పావురాలకి అవి ఉండే రాజ్యం తెలుసు కాబట్టి మళ్ళీ కరెక్ట్ చోటికే తీసుకువచ్చి సమాచారాన్ని అందజేస్తాయి.

ఇదే విధంగా 18 వ శతాబ్దంలో యుద్ధం జరిగినప్పుడు సైనికులు వారితో పాటు ఒక 10 నుండి 15 పావురాలను తీసుకువెళ్లారు. యుద్ధం ఎన్నో రోజులు జరిగేది. కాబట్టి 2-3 నెలలకు ఒకసారి ఒక పావురంతో వారి ఇంటికి వారి గురించి సమాచారాన్ని పంపించేవారు. అయితే హోమింగ్ పావురాలు అన్ని కచ్చితంగా సమాచారాన్ని అందజేస్తాయి అని చెప్పడం కష్టం.

కొన్ని పావురాలు దారి మర్చిపోయి ఆలస్యంగా సమాచారాన్ని అందజేయవచ్చు. కొన్నిటిని దారిలో గద్దలు తినేసే అవకాశాలు ఉంటాయి. అందుకే ఒకే సమాచారాన్ని రెండు మూడు పావురాలకు కట్టి పంపించేవారు. ఇప్పుడు ఈ హోమింగ్ పావురాల ఖరీదు లక్షల్లో ఉంది. ఇప్పుడు ఈ పావురాలు అంతకుముందు లాగా కాకపోయినా కూడా దగ్గర ఉన్న దారులని ఈజీగా కనుక్కుంటాయట.