Featured

ప్రతి ఆడపిల్ల జీవితంలో పెళ్లి కొత్త మలుపులని తీసుకొస్తుంది. అబ్బాయిల జీవితంలో కూడా పెళ్లి మార్పుని తీసుకొచ్చినా.. అమ్మాయిల జీవితంలో వచ్చే మార్పు కొంత కష్టతరంగానే ఉంటుంది. ఎందుకంటే ఒక కుటుంబాన్ని, ఆ కుటుంబంలో అప్పటివరకు ఉన్న అలవాట్లను పక్కన పెట్టి మరో కుటుంబానికి వస్తుంది ఆడపిల్ల.

అక్కడి మనుషులకి, వాతావరణానికి అలవాటు పడడానికే చాలా సమయం పడుతుంది. ఇవి కాక అప్పటివరకు ఉన్న రక్త సంబంధం తో ఉన్న కుటుంబ సభ్యులు పక్కన ఉండరు. కొత్త పరిస్థితులకు తానే అడ్జస్ట్ అవుతూ, తనని తాను మార్చుకోవాల్సి ఉంటుంది.

ఇవికాక ఇతర కుటుంబసభ్యులను పట్టించుకోవాల్సి ఉంటుంది. దీనితో అత్తమామలు, కోడళ్ల మధ్య సహజంగానే కొంత గ్యాప్ ఉంటుంది. ఈ గ్యాప్ ను అందరు కుటుంబసభ్యులు కలిసి ప్రేమానురాగాలతో ఫిల్ చేసుకోవాలి. అయినా సరే చాలా సార్లు కోడళ్ళు అత్తమామల్ని తల్లితండ్రులుగా ఎందుకు చూడట్లేదు..? అన్న ప్రశ్న ఉదయిస్తూనే ఉంటుంది. దీనికి ఓ కోరా యూజర్ ఇలా సమాధానం చెప్పారు.

కోడలి సంగతి సరే.. అత్తామామలు కోడళ్లను కూతుర్లలా చూస్తున్నారా..? చూస్తుంటే ఎంత మంది తమ అత్తా మామలతో సంతోషంగా ఉండగలుగుతున్నారు..? అంటూ ఆమె ప్రశ్నించారు. ఆ కోడలు ఉద్యోగం చేస్తుంటే.. జీతం అంతా తమకే ఇవ్వాలని.. పుట్టింటి వారికి ఇవ్వకూడదని ఆంక్షలు పెట్టేవారు ఉన్నారు. ఇక.. ఉద్యోగం చెయ్యని అమ్మాయి అయితే ఇంటి పని అంతా ఆమె చెయ్యాలని చూసేవారు కూడా ఉన్నారు.

అత్తింటివారు ఎవరైనా కోడలిని కోడలిలా.. అల్లుడిని అల్లుడిలా చూడాలి. అల్లుడిని నెత్తిన పెట్టుకున్నా.. కోడలిని మాత్రం ఇబ్బంది పెడుతూ ఉంటారు. అత్తమామల్ని ఇబ్బందులు పెడుతూ కేసులు పెట్టి హింసించే కోడళ్ల గురించి ఇక్కడ మాట్లాడడం లేదు. కానీ, నోరు మెదపకుండా కన్నీళ్లతో రోజులు గడిపే కోడళ్ళు కూడా ఉన్నారు. అత్తమామల్ని అమ్మా నాన్నల్లా చూడలేకపోవచ్చు. ఎందుకంటే.. దాదాపు 20 ఏళ్ల పైనే పెంచిన మమకారాన్ని అత్తమామలతో పోల్చలేము. తాను తన అత్తింటివారు తనని కూతురులా చూడాలని అనుకోవడం లేదని, కోడలిలా.. ఓ కుటుంబ సభ్యురాలిలా చూస్తే చాలని అనుకుంటున్నానని సదరు కోరా యూజర్ చెప్పుకొచ్చారు.

Note: Images used in this article are for reference purposes only.

చిన్న పిల్లలు దైవ స్వరూపులు, అమాయకులు అని మనం భావిస్తూ ఉంటాము. వారికి ఏమి తెలియదు అని అనుకుంటూ ఉంటాం. కానీ వారు అబ్సర్వ్ చేసినంత లోతు గా మనం కూడా చెయ్యలేమేమో. ఇందుకు ఈ ఘటనే ఉదాహరణ. ఇది అర్ధం కావాలంటే.. ఈ స్టోరీ పూర్తి గా చదవండి.

ఎనిమిది సంవత్సరాల వయసు ఉన్న ఒక అబ్బాయి తన తల్లిని పోగొట్టుకున్నాడు. పిల్లవాడు చిన్న వయసు వాడు అవ్వడం తో.. అతని తండ్రి మరో పెళ్లి చేసుకున్నాడు. మరొక అమ్మాయిని తీసుకొచ్చి.. నీకు కొత్త అమ్మ ని తీసుకొచ్చా.. అంటూ ఆ పిల్లాడి కి పరిచయం చేసాడు.

కొన్ని రోజుల తరువాత ఆ తండ్రి తన కొడుకు వద్దకు వెళ్లి.. పాత అమ్మకి, కొత్త అమ్మకి తేడా ఏంట్రా..? అని ప్రశ్నించాడు. దానికి ఆ కొడుకు ఇచ్చిన సమాధానం ఏంటో తెలుసా..? “పాత అమ్మ అబద్ధం డాడీ.. కొత్త అమ్మ మాత్రం నిజం డాడీ” అని అన్నాడు.

దానికి షాక్ అయిన ఆ తండ్రి అదేంటి? అని ప్రశ్నించాడు. నేను ఎప్పుడైనా అల్లరి చేస్తే.. పాత అమ్మ వచ్చి ఇలా అల్లరి చేస్తే అన్నం పెట్టాను అనేది. కానీ.. ఆ తరువాత తానే వచ్చి తినిపించింది. ఈ కొత్త అమ్మ కూడా అల్లరి చేస్తే అన్నం పెట్టను అని చెప్పింది. నిజం గానే నాకు మూడు రోజుల నుంచి అన్నం పెట్టలేదు అంటూ ఆ కొడుకు సమాధానం ఇచ్చాడు. ఆ సమాధానం విన్న తండ్రి కన్నీళ్లు పెట్టుకున్నాడు.

ఉద్యోగంలో ఒడిదుడుకులు సహజంగానే ఉంటాయి. పని ఒత్తిడి కూడా ఎక్కువ ఉంటుంది. ఇటువంటి సమయంలోనే మనం మన సహోద్యోగులతో ఎక్కువ చనువుగా ఉంటాము. పనిని పంచుకుంటూ చేస్తాము. సహోద్యోగుల మధ్య బంధం బాగుంటే.. ఎంత పనిని అయినా సునాయాసం గా చేయగలుగుతాము.

కానీ.. సహోద్యోగుల వల్ల ఇబ్బంది తలెత్తితే ఏమి చేయాలి..? ఇదే పరిస్థితి ఎదురవడంతో.. తనకు సలహా ఇవ్వాలంటూ ఓ వ్యక్తి మెసేజ్ చేశారు. అతని పరిస్థితి తెలుసుకుని.. మీకు తోచిన సలహా ఇవ్వండి.

“నేను పని చేసే ఆఫీసులో.. నాతో పాటే పని చేసే మహిళా ఉద్యోగి గత కొన్ని రోజులుగా ప్రసూతి సెలవలు తీసుకుంది. ఈ మధ్యే ఆమె సెలవు పూర్తి చేసుకుని ఆఫీస్ కి తిరిగి వచ్చింది. ఆమె మొదటి సారిగా తల్లి అయ్యింది. ఆ బిడ్డను ఇంట్లోనే ఉండి చూసుకోవడానికి వీలు లేకపోవడంతో.. ఓ కేర్ టేకర్ ను కూడా నియమించుకుంది.

కానీ.. తెలియని వాళ్ల చేతిలో బిడ్డని వదిలిరావడానికి ఆమె భయపడుతోంది. ఈ కారణం తో ఆమె ఇంట్లోనే సిసి టీవీ కెమెరాలను ఏర్పాటు చేసుకుంది. వాటిని ఆఫీస్ లోనే కూర్చుని తన మొబైల్ లో పర్యవేక్షిస్తూ ఉంటుంది. మా ఇద్దరివీ పక్క పక్క సీట్లు కావడంతో నాకు ఇబ్బందిగా అనిపిస్తోంది.

ఆమె ఎప్పుడు ఫోన్ లో తన కొడుకుని చూసుకుంటూ పరధ్యానంగా ఉండిపోతుంది. పని మీద ఆమెకు శ్రద్ధ లేదేమో అనిపిస్తోంది. ఆమె చేయాల్సిన పని భారాన్ని కూడా నేనే మోయాల్సి వస్తోంది. మేము ఇద్దరమూ ఒక అధికారి కిందే పని చేస్తూ ఉంటాము. ఈ విషయం గురించి నేను ఆయనకు ఫిర్యాదు చేయాలా? లేక ఆమెతోనే చర్చించి పరిష్కరించుకోవాలా..? అన్నది తెలియడం లేదు. మీకు తోచిన సలహా ఇవ్వగలరు..

“ఫోర్డ్ సోయాబీన్ కారు”.. రెండవ ప్రపంచ యుద్ధ కాలానికి ముందు ఓ సంచలనం. ఈ కారుని హెన్రీ ఫోర్డ్ డిజైన్ చేసారు. ఈ కారు ప్రత్యేకత ఏంటంటే.. దీనిని బయో ప్లాస్టిక్ తో తయారు చేసారు. ఇది స్టీల్, ప్లాస్టిక్ కంటే సమర్ధవంతంగా ఉంటుంది. దీని బరువు తక్కువ. దీని తయారీకి అయ్యే ఖర్చు కూడా తక్కువే.

కానీ.. ఇలాంటి కారుని ఒక్కదానినే తయారు చేసినా ఆ తయారు చేసిన కారుని కూడా ధ్వంసం చేసేసారు. అయితే.. ఈ ఫోర్డ్ సోయాబీన్ కారుని ఎందుకు ఎక్కువగా తయారు చేయలేకపోయారు..? చేసిన ఒక్క కారుని ఎందుకు ధ్వంసం చేసేసారు..? అనేది ఇప్పుడు చూద్దాం.

బయో ప్లాస్టిక్ ను తయారు చేసి.. ఆ మెటీరియల్ తో కారుని తయారు చేసిన మొట్ట మొదటి వ్యక్తి ఫోర్డ్. ప్రస్తుతం నడుస్తున్న కార్లు, మోటార్ బైక్ వాహనాల వలన వచ్చే కార్బన్ డై ఆక్సయిడ్ వాతావరణ కాలుష్యానికి కారణంగా భావిస్తున్నారు. కానీ, ఫోర్డ్ వంద సంవత్సరాలకు క్రితమే దీనిని గుర్తించి బయో డిగ్రేడబుల్ కార్ ను తయారు చేయాలనుకున్నారు. అందుకోసమే బయో ప్లాస్టిక్ మెటీరియల్ ను తయారు చేసారు. ఈ మెటీరియల్ స్టీల్, ప్లాస్టిక్ కంటే పది రెట్లు బలంగా ఉంటుంది.

ఎక్కువగా జరిగే ప్రమాదాలను దృష్టిలో ఉంచుకుని బయో ప్లాస్టిక్ మెటీరియల్ తో కార్ ని తయారు చేయాలనుకున్నారు. అనుకున్నట్లుగానే బయో ప్లాస్టిక్ తో కార్ తయారు చేసారు. 1930 ల కాలంలోనే ఫోర్డ్ బయోప్లాస్టిక్‌లను ఉత్పత్తి చేయడం, ఉపయోగించడంలో మొదటి స్థానంలో ఉంది. ఈ బయో ప్లాస్టిక్ ను మొక్కలు, హైడ్రో కార్బన్ల నుంచి తయారు చేస్తారు. ఈ మెటీరియల్ తో తయారు చేసిన కార్ కు ‘సోయాబీన్ కారు’ / ‘సోయాబీన్ ఆటో’ అని నామకరణం చేసారు.

1941 లో ఈ కారు ప్రజల ముందుకు వచ్చింది. ఆయన తయారు చేసిన మెటీరియల్ ప్యానెల్ పటిష్టమైనదని తెలిపారు. అంతేకాదు.. గొడ్డలి తో కొట్టి మరీ చూపించగా.. కేవలం సొట్టలు మాత్రమే పడ్డాయి. ఈ మెటీరియల్ తో హెన్రీ ఫోర్డ్ పదివేల విడి కార్ల విభాగాలను తయారు చేయాలని అనుకున్నారు. కానీ అలా చేయలేకపోయారు. సరికదా.. ఆయన తయారు చేసిన ఒకే ఒక్క కారుని కూడా ధ్వంసం చేసేసారు.

దీనికి కారణాలేంటో ఇప్పుడు చూద్దాం. అది రెండవ ప్రపంచ యుద్ధ సమయం. ఈ యుద్ధం లో అమెరికా ప్రమేయం కూడా ఉంది. ఆ సమయంలో ఈ ప్రాజెక్ట్ పైన ప్రభుత్వం ఆసక్తి కనబరచలేదు. దీనితో బయో ప్లాస్టిక్ తో కారు చేయాలనే ప్రాజెక్ట్ ఆగిపోయింది. మరో వైపు యుద్ధం అయిపోయాక కూడా దేశ అభివృద్ధి, ఇతర కార్యకలాపాలపైనే ప్రభుత్వం దృష్టి పెట్టింది. దీనితో ఈ కారు తయారు చెయ్యాలనే ప్రాజెక్ట్ పట్టాలెక్కలేదు. మరోవైపు ఆ సమయంలో చమురు కూడా చవకగా లభిస్తుండడంతో మామూలు కార్లే ఆర్ధికంగా గా అనువుగా ఉన్నాయని భావించేవారు. పర్యావరణం గురించి ఆలోచన తక్కువ ఉండడం, చమురు చవకగా దొరుకుతుండడం కూడా ఈ సోయాబీన్ కార్ల నిర్మాణం వెనకబడడానికి కారణం.

మరో కారణం ఏంటంటే.. ఈ కారు దేనితో తయారు చేస్తారు అనేది ఇంకా మిస్టరీగానే ఉంది. ఈ ప్రాజెక్ట్ ఎటువంటి ఫలితాలను ఇవ్వకపోవడంతో ఒక మోడల్ ని మాత్రమే ఉత్పత్తి చేసారు. ప్రోగ్రెస్ లేకపోవడంతో.. ఆ కార్ ని కూడా ధ్వంసం చేసేసారు. అందుకే ఇప్పటికైనా.. వాటిని తయారు చేద్దాం అన్నా వీలు లేదు. ఎందుకంటే ఈ కార్ తయారీ కి సంబంధించిన ఫార్ములా ఏదీ అందుబాటులో లేదు. ప్యానెల్ కోసం ఏ పదార్థాలు వాడారు అనేది తెలియలేదు. న్యూయార్క్ టైమ్స్ కథనం ప్రకారం, ఫోర్డ్ రసాయన శాస్త్రవేత్తలు ప్లాస్టిక్‌ను తయారు చేయడానికి 70 శాతం సెల్యులోజ్, 30 శాతం రెసిన్ బైండర్‌ను వాడారని న్యూయార్క్ టైమ్స్ కథనం ప్రకారం తెలుస్తోంది.  సెల్యులోజ్ ఫైబర్‌లో 50% దేవదారు ఫైబర్, 30% గడ్డి, 10% గంజాయి, 10% రెమీ వాడారని తెలుస్తోంది. కచ్చితమైన వివరాలు లేకపోవడం వల్ల ఈ కారుని నిర్మించడం ఇప్పటికీ సాధ్యం కావడం లేదు.