Human angle

ప్రతి ఒక్కరి జీవితం పెళ్లితో కొత్తగా మొదలైతే.. పిల్లలు పుట్టడంతో కొత్త మలుపు తీసుకుంటుంది. పిల్లలు పుట్టిన తరువాత పేరెంట్స్ గా మనం చాలా బిజీ అయిపోతూ ఉంటాము. వారికి పేరు పెట్టడం దగ్గరనుంచి ప్రతిదీ మనకి కొత్త పనే. తల్లిదండ్రులుగా మీరు తీసుకునే మొదటి నిర్ణయాలలో శిశువు పేరును ఎంచుకోవడం ఒకటి. ఈ పని ఈజీనేగా అనుకుంటూ ఉంటాం.

అయితే.. ఈ పని చేసి పెట్టడానికి కూడా ప్రొఫెషనల్స్ ఉన్నారు అన్న సంగతి చాలా మందికి తెలియదు. ఒక ప్రొఫెషనల్ బేబీ నేమర్‌ని నియమించుకోవడం అనేది అంత తేలిక ఏమీ కాదు. ఇది చాలా ఖర్చుతో కూడుకున్న పనే.

న్యూయార్క్‌కు చెందిన ‘ప్రొఫెషనల్ బేబీ నేమర్’, టేలర్ ఎ. హంఫ్రీ, తమ బిడ్డకు సరైన పేరుని ఎంచుకోవడం కోసం $1,500 (రూ. 1.14 లక్షలు) కంటే ఎక్కువ డబ్బులే చెల్లిస్తారట. కొంతమంది తల్లిదండ్రులు ఆశ్చర్యపరిచే విధంగా $10,000 (రూ. 7.6 లక్షలు) చెల్లించే వాళ్ళు ఉన్నారట. 33 సంవత్సరాల ప్రొఫెషనల్ బేబీ నేమర్ హంఫ్రీ పేర్లు పెట్టడంలో సాయం చేస్తారట.

గత సంవత్సరం, ఆమె వంద మందికి పైగా పిల్లలకు పేర్లు పెట్టడానికి సాయం చేశారట. ఈ సర్వీస్ $1,500 నుండి ప్రారంభమవుతుంది మరియు $10,000 వరకు ఉంటుంది. తక్కువ-శ్రేణి $1,500 సేవలో పాత కుటుంబ పేర్లను వెలికితీసి , వంశపారంపర్య పరిశోధన చేసి పేరు పెడతారట. ఇక $10,000 డాలర్ల సర్వీస్ లో బ్రాండ్ నేమ్ ను సూచిస్తారట. హంఫ్రీ 2015లో ఇలా పేర్లు పెట్టడాన్ని ప్రారంభించారట. మొదట్లో.. ఆమె తనకు ఇష్టమైన బేబీ నేమ్స్ ను, వాటి అర్ధాలను సోషల్ మీడియాలో పంచుకోవడం మొదలుపెట్టారట.

నాకు ఎంత తక్కువ మంది అనుచరులు ఉన్నారనే విషయాన్ని పరిగణనలోకి తీసుకుంటే చాలా ఎక్కువ ఎంగేజ్ ఉందని నేను భావించాను. నేను ఇన్‌స్టాగ్రామ్‌లో పోస్ట్ చేయడం ప్రారంభించినప్పుడు, పేర్ల పట్ల వారి ప్రేమ గురించి ప్రజలు నా సలహా కోసం వస్తున్నారు. ఈ విషయంలో నేను చాలా ఆశ్చర్యపోయాను. 2018 వరకు తాను ఇలానే పేర్లు పెట్టడంలో సాయం చేసానని.. అప్పుడే తనకి ఇందులో టాలెంట్ ఉందని, ప్రజలు పేర్లు పెట్టడం కోసం నా వద్దకి వస్తున్నారని గ్రహించానని చెప్పుకొచ్చారు. కాబట్టి మహిళలకు ఈ విషయంలో ఎందుకు సాయం చేయకూడదు అని భావించానని.. అనుకున్నట్లే ముందుకు సాగుతున్నానని చెప్పుకొచ్చారు.

https://www.instagram.com/reel/CVBpjPtl3tb/?utm_source=ig_embed&ig_rid=75246f9b-a515-462d-bdd8-9c08ec3a59d4

బ్రిటిష్ వారు భారతీయులను రెండొందల సంవత్సరాల పాటు పాలించిన సంగతి తెలిసిందే. ఈ క్రమంలో వారి దోపిడీని ఎదుర్కొని.. వారిని ఈ దేశం నుంచి తరిమికొట్టడానికి ఎందరో స్వతంత్ర యోధులు పోరాటం చేసారు. వారి పోరాటాల ఫలితమే నేటి స్వతంత్ర భారతదేశం.

అయితే.. చాలా మంది స్వతంత్ర సమర యోధుల గురించి నేటి భారతీయులకు తెలియదు. అలా మరుగున పడిన వారిలో ఈ మహిళ కూడా ఒకరు. ఈమె గాంధీజీని, నేతాజీని అభిమానించి.. నేతాజీ మార్గదర్శకత్వంలోనే నడిచారు.

• ఆమె సంపన్న వర్గ కుటుంబంలో జన్మించారు. ఆమె స్నేహితులంతా సంపన్నులే. అయితే.. వారంతా కెరీర్ లో స్థిరపడడమో.. లేక పెళ్లి చేసుకుని సెటిల్ అవ్వడమో చేస్తుంటే తాను మాత్రం దేశం కోసం పోరాడాలని అనుకుంది. తన 16 సంవత్సరాల వయసులోనే గూఢచారిణిగా మారింది. ఆమె ఎవరో కాదు.. ఆమె పేరు సరస్వతి రాజమణి. ఆమె అసలు పేరు రాజమణి. ఆమె ఉత్సాహాన్ని, తెలివి తేటలను చూసిన నేతాజీ ఆమెకు సరస్వతి అన్న పేరుని కూడా కలిపి సరస్వతి రాజమణి ని చేసారు.

బ్రిటిష్ పాలన కాలంలోనే బర్మా ప్రజలకు స్ఫూర్తిని ఇవ్వడం కోసం గాంధీజీ ఓ సారి బర్మాకి వచ్చారు. ఈ క్రమంలో తమిళనాడు నుంచి బర్మాకు వెళ్లి స్థిరపడ్డ కొన్ని సంపన్న కుటుంబాలు గాంధీజీని కలిసాయి. వారిలో రాజమణి కుటుంబం కూడా ఉంది. అప్పటికి రాజమణి వయసు పది సంవత్సరాలు మాత్రమే. ఆమె పిస్తోలుతో ఆడుకోవడం చూసిన గాంధీజీ పిస్టల్ తో ఆడుతున్నావు.. షూటర్ వి అవుతావా..? అని ప్రశ్నించారు. లేదు.. నేను ఆంగ్లేయులను షూట్ చేస్తా అని బదులిచ్చింది రాజమణి. మనం అహింసా మార్గంలోనే ముందుకెళ్తున్నామని.. ఇలా చేయవద్దని గాంధీజీ చెప్పడంతో.. మనల్ని లూటీ చేసేవాళ్ళని షూట్ చేయాలి.. వారు మనలని లూటీ చేస్తున్నారు కాబట్టి కచ్చితంగా షూట్ చేస్తా అని ఆ వయసులోనే స్థిరంగా చెప్పేసింది.

ఆ తరువాతి క్రమంలో.. ఆమె యుక్తవయసుకి వచ్చేసరికి రెండవ ప్రపంచ యుద్ధం మొదలైంది. ఆ పరిస్థితుల్లో ఆంగ్లేయులను తరిమికొట్టాలంటే ఆయుధమే సరైన మార్గమని బోధించిన నేతాజీ మాటలు ఆమెను ఆకర్షించాయి. ఆజాద్ హిందూ ఫౌండేషన్ కోసం వాలంటీర్లను భర్తీ చేసుకునే క్రమంలో నేతాజీ ఓ సారి బర్మా వచ్చారు. ఆ టైములో రాజమణి తన బంగారు నగలన్నిటిని తీసుకొచ్చి ఇచ్చేసారు. అయితే.. ఆమెను చిన్నపిల్లగా భావించిన నేతాజీ వాటిని తీసుకోవడానికి ఇష్టపడలేదు. ఎంతచెప్పినా రాజమణి మంకుపట్టు వీడకపోవడంతో.. ఆయన ఆమె ఇంటికి వెళ్లారు. ఆమె తల్లితండ్రుల సమక్షంలో మాట్లాడారు. అప్పటికీ రాజమణి తన మంకు పట్టు వీడలేదు.

ఆమె పట్టుదల చూసి మెచ్చిన నేతాజీ ఆమెను ఆజాద్ హిందూ ఫౌజ్ లో చేర్చుకుంటానని మాటిచ్చారు. రంగూన్ లోని ఓ ఆసుపత్రిలో ఆమెకు నర్స్ గా అవకాశం కల్పించారు. ఆమె కేవలం నర్స్ గానే పరిమితం కాలేదు. దీనితో ఆమె ఆసక్తిని గమనించిన నేతాజీ ఆమెని ఝాన్సీ రాణి రెజిమెంట్ లో చేర్పించి సైనిక శిక్షణను అందించారు. అక్కడ దుర్గ అనే స్నేహితురాలితో కలిసి ఆమె గూఢచర్యం పనులు చేసేది. వారు జుట్టు కత్తిరిచ్చుకుని మా పిల్లలలాగ తయారయ్యి బ్రిటిష్ మిలిటరీ శిబిరాల్లో పనివారిగా చేరారు. అక్కడి సైనికాధికారుల బట్టలు ఉతకడం, బూట్లు శుభ్రం చేయడం, ఇంటి పనులు చేయడం వీరి బాధ్యతగా ఉండేది. కీలక సమాచారాలని గమనించి సహచరులకు అందిస్తూ బోస్ కు చేరవేసేవారు. ఈ క్రమంలో ఓ సారి దుర్గ పట్టుపడిపోయింది. ఈ క్రమంలో అక్కడనుంచి రాజమణిని తప్పించడం కోసం నాట్యకత్తెలా తయారయ్యి అక్కడి జైలర్లను మరిపించింది. సమయం చూసి వారికి మత్తుమందు కలిపిన ద్రవం తగ్గించింది. అయితే.. మరోవైపు రాజమణి అక్కడనుంచి తప్పించుకోవడానికి ప్రయత్నించింది. అప్పుడే కాల్పులు జరపడంతో రాజమణి కాలిలో తూటా దిగింది.

దీనితో వారిద్దరూ ఎలాగోలా తప్పించుకుని చెట్లు ఎక్కి దాక్కున్నారు. రక్తం కిందకి కారకుండా ఆకులు కట్టుకుని రెండు మూడు రోజుల పాటు తిండి నిద్ర లేకుండా అలానే ఉన్నారు. సమయం చూసి అక్కడినుంచి తప్పించుకుని ఆజాద్ హిందూ ఫౌజ్ కు చేరారు. వీరి సాహసాన్ని నేతాజీ కీర్తించారు. వీరికి లెఫ్టినెంట్ పదోన్నతిని ఇవ్వడంతో పాటు సరస్వతి రాజమణికి తొలి భారతీయ మహిళా గూఢచారి అన్న సర్టిఫికెట్ ను కూడా ఇచ్చారు. స్వతంత్రం వచ్చాక వీరి కుటుంబం తమిళనాడుకు తిరిగి వచ్చేసింది. కానీ, 1971 వరకు ఆమెకు స్వతంత్ర సమరయోధుల పెన్షన్ అందలేదు. దీనితో ఆమె చాలా ఇబ్బందులు ఎదుర్కోవాల్సి వచ్చింది. 2005 వరకు ఓ చిన్న అపార్ట్మెంట్ లో ఆమె ఎన్నో ఇబ్బందులు ఎదుర్కొన్నారు. ఆ సమయంలో అప్పటి ముఖ్యమంత్రి జయలలిత ఆమెను ఆర్ధికంగా ఆదుకున్నారు. 90 ఏళ్ల వయసులో రాజమణి 2018 జనవరిలో ఈ లోకాన్ని వీడారు.

ఈరోజుల్లో ఉద్యోగం దొరకడం అంటే అంత ఈజీ ఏమీ కాదు. డిగ్రీలతో పాటు ఎన్నో కోర్స్ లు చేసి వాటి సర్టిఫికెట్స్ ను చూపించినా టాలెంట్ ను ప్రూవ్ చేసుకోవడానికి అవకాశాలు రాక నిరుద్యోగులుగా మారుతున్న వారు ఎందరో ఉండిపోతున్నారు. కానీ..అలాంటి వారిలో భావన చాలా ప్రత్యేకం. టాలెంట్ ఉండీ, అవకాశాలు లేకపోవడం వలన ఆమె ఎన్నో ఇబ్బందులు ఎదుర్కొంది. ఆమె ఎదుర్కొన్న పరాభవాలు మరొకరికి ఎదురైతే వారు భవిష్యత్ పైనే ఆశ వదిలేసుకుంటారు.

కానీ, భావన అలా చేయలేదు. పట్టు మరింత బిగించి కోరుకున్న ఉద్యోగం దక్కే వరకూ ప్రయత్నాలు చేస్తూనే ఉంది. అసలు ఆమె స్టోరీ నే ఓ జీవిత పాఠం. ఎందరో నిరుద్యోగులకు ఆమె ఆదర్శ ప్రాయం. ఆమె స్టోరీ ఏంటో ఇప్పుడు చూసేద్దాం. భావన డిగ్రీ మాత్రమే చదువుకున్నారు. బిటెక్ చేయలేదు. డిగ్రీ కూడా కనీసం కంప్యూటర్ కోర్స్ బ్యాక్ గ్రౌండ్ తీసుకోలేదు. దీనితో ఆమెకు చాలా ఇంటర్వ్యూలలో పరాభవాలే ఎదురయ్యాయి. బి టెక్ చదవలేదని, ఇంగ్లీష్ సరిగ్గా రాలేదని, కంప్యూటర్ బ్యాక్ గ్రౌండ్ లేదనీ.. ఇలా పలు కారణాల వలన ఆమె ఇంటర్వ్యూలలో వెనుదిరిగి వస్తుండేది. కనీసం ట్రైనీగా కూడా తీసుకోలేమని మల్టీ నేషనల్ కంపెనీలు చెప్పడంతో ఆమె కుంగిపోలేదు.

భద్రాది కొత్తగూడెం జిల్లా మణుగురు మండలం కు చెందిన భావన డిగ్రీ చదువుకుంటున్న రోజుల నుంచే పట్టుదలతో చదువుకుంది. భావన కు పెద్ద ప్రభుత్వ ఆఫీసరు అవ్వాలనే కల ఉండేది. అందుకోసం బిటెక్ ను కాకుండా డిగ్రీని ఎంచుకుంది. కానీ కరోనా ఆమె కలలపై నీళ్లు చల్లింది. క్లాసులు సరిగ్గా జరగకపోవడం, బయటకు వెళ్లే అవకాశం కూడా లేకపోవడంతో భావనలో దిగులు మొదలైంది. ఈ క్రమంలో డిగ్రీ పూర్తి అయ్యాక సివిల్స్ కు ప్రిపేర్ అవ్వడానికి మరో రెండేళ్లు పెట్టె అవకాశం ఉంది. అప్పటి పరిస్థితులు ఎలా ఉంటాయో తెలియదు.

అందుకే భావన తన ప్లాన్ ను చేంజ్ చేసుకుంది. డిగ్రీ అవగానే ఉద్యోగం చేయాలనీ, తల్లి తండ్రులకు భారం కాకూడదని నిర్ణయించుకుంది. అందుకోసం స్కిల్స్ పెంచుకోవాలని నిర్ణయించుకుంది. అందుకు లాక్ డౌన్ ను అవకాశంగా వినియోగించుకుంది. స్పోకెన్ ఇంగ్లీష్ క్లాస్ లపై దృష్టి పెట్టింది. కంప్యూటర్ ప్రోగ్రామింగ్ ను నేర్చుకుంది. అందుకోసం లాప్ టాప్ ను తెలిసిన వాళ్ళ దగ్గర అరువు తెచ్చుకుని సి, సి ++, జావా లాంటి కోర్స్ లను యు ట్యూబ్ లలో వీడియోలు చూసి నేర్చుకుంది. ఫైనల్ ఇయర్ లో ఉండగానే రకరకాల కంపెనీలకు అప్లై చేయడం ప్రారంభించింది.

అయితే అమెజాన్ లో ఉద్యోగం అంత ఈజీ గా రాలేదు. అసలు చాలా కంపెనీలు బి టెక్ లేని కారణంగా ఇంటర్వ్యూ నే రిజెక్ట్ చేసాయి. అమెజాన్ సంస్థ కూడా రాత పరీక్షకి కూడా పిలవలేదు. కానీ ప్రయత్నాలు ఆపలేదు. చివరకి మూడవసారి అమెజాన్ సంస్థ ఇంటర్వ్యూకి పిలిచింది. అలా ఐదు రౌండ్స్ వరకు కాన్ఫిడెన్స్ తో ఇంటర్వ్యూ ని పూర్తి చేసింది భావన. ఈ ఏడాది ఏప్రిల్ రెండవ తేదీన ఆమెకు అమెజాన్ సంస్థ ఆఫర్ లెటర్ ను పంపించింది. లండన్ లో ఉద్యోగం ఇస్తున్నామని, నలభై లక్షల ప్యాకేజ్ ను ఇస్తున్నామని ప్రకటించింది. పట్టుదలతో ప్రయత్నిస్తే సాధించలేనిది ఏదీ లేదంటూ భావన నిరూపించింది కదా.. ఆమెను మనమందరం ఇన్స్పిరేషన్ గా తీసుకుందామా..

ఎంతో మందికి ఆదర్శం అయిన వ్యక్తుల్లో సుధా మూర్తి ఒకరు. సుధా మూర్తి మంచి రచయిత కూడా అనే విషయం మనందరికీ తెలుసు. మహాశ్వేత, డాలర్ బహు, ద బర్డ్ విత్ గోల్డెన్ వింగ్స్, వైస్ అదర్ వైస్, ద మదర్ ఐ నెవర్ న్యూ తో పాటు ఇంకా ఎన్నో పుస్తకాలను రచించారు సుధా మూర్తి. సుధా మూర్తి రచించిన త్రీ థౌజండ్ స్టిచెస్ అనే పుస్తకం 2017 లో విడుదలైంది.

ఈ పుస్తకంలో తన వ్యక్తిగత జీవితానికి సంబంధించిన విషయాలను షేర్ చేశారు సుధా మూర్తి. ఈ బుక్ లో తను ఎయిర్ పోర్ట్ లో ఎదుర్కొన్న ఒక సంఘటన గురించి చెప్పారు. ఒకసారి సుధా మూర్తి లండన్ నుండి బెంగళూరు వెళ్లటానికి బిజినెస్ క్లాస్ టికెట్ బుక్ చేసుకున్నారు. లండన్ లోని హిత్రూ ఎయిర్ పోర్ట్ లో ఈ సంఘటన జరిగింది. సుధా మూర్తి ఇండో వెస్ట్రన్ స్టైల్ లో డ్రెస్ అయ్యి ఉన్నారు.

బోర్డింగ్ పాస్ తీసుకొని ఏరోప్లేన్ ఎక్కడానికి లైన్ లో నిలబడి ఉన్నప్పుడు సుధా మూర్తి ముందు ఒక ఇండియన్ ఆవిడ ఉన్నారు. ఆవిడ చాలా మోడ్రన్ గా రెడీ అయ్యి ఉన్నారు. సుధా మూర్తి వెనకాల కూడా తన ముందున్న ఆవిడ ఫ్రెండ్ ఉన్నారు. సుధా మూర్తి ముందున్నావిడ సుధా మూర్తిని చూసి బోర్డింగ్ పాస్ చూపించమని అడిగారు. అందుకు సుధా మూర్తి ఎందుకు అని అడగగా, “మీరు ఎక్కాల్సిన క్లాస్ ఇది కాదు. ఎకానమీ క్లాస్. ఇది బిజినెస్ క్లాస్” అని అన్నారు ఆ మహిళ.

అందుకు సుధా మూర్తి “బిజినెస్ క్లాస్ కి, ఎకానమీ క్లాస్ కి తేడా ఏంటి?” అని తెలియనట్టుగా అడిగారు. దీనికి ముందు ఉన్న ఆవిడ బిజినెస్ క్లాస్ అంటే ఏంటో చెప్పి సుధా మూర్తి ని ఎకానమీ క్లాస్ లైన్ లో నిల్చోమని చెప్పారు. కానీ సుధా మూర్తి ఆవిడ మాటలు పట్టించుకోకపోవడంతో ,ఆ ముందున్న ఆవిడ సుధా మూర్తి వెనక ఉన్న ఆవిడతో వీళ్ళు ఇంతే ఎంత చెప్పినా వినరు అని అన్నారు. బోర్డింగ్ పాస్ చూపించే సమయానికి ఆ ఇద్దరు మహిళలు అక్కడే నుంచుని అధికారులు ఏమంటారో అని ఎదురుచూడసాగారు.

కానీ సుధా మూర్తి తన బోర్డింగ్ పాస్ చూపించడంతో వాళ్ళిద్దరూ షాకయ్యారు. తర్వాత లోపలికి వెళ్ళిన సుధామూర్తి ఆ ఇద్దరు మహిళలతో నేను ఊరి మహిళ అయ్యి ఉండవచ్చు కానీ మీరు మాత్రం క్లాస్ వాళ్ళు కాదు. ఒక మనిషికి క్లాస్ అనేది డబ్బులను బట్టి రాదు. చేసే మంచి పనులతో వస్తుంది అని చెప్పి అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయారు.

ఇలా సుధా మూర్తి ఒక్కరికే కాదు. మనిషి కనిపించే విధానాన్ని చూసి అంచనా వేయడం అనేది మనం కూడా చూస్తూనే ఉంటాం.మనమందరం ఈ సమస్యను ఎదుర్కొంటున్నా కూడా మనలో చాలా మంది దీనిని ఇగ్నోర్ చేస్తూ ఉంటాం. కొంత మంది మాత్రమే వాళ్ళకి తిరిగి ఎదురు చెప్పగలుగుతారు.

బీహార్ ఎకనామిక్స్ గ్రాడ్యుయేట్ అయిన ఈ అమ్మాయి పాట్నాలోని ఓ కాలేజీ వద్ద టీ స్టాల్ ఓపెన్ చేసింది. ప్రధాని మోడీ పిలుపునిచ్చిన ఆత్మ నిర్భర్ భారత్ ను ఆదర్శంగా తీసుకోవాలంటూ చెబుతోంది. ఇంతకీ ఈ అమ్మాయి ఎవరు.. ఈ అమ్మాయి స్టోరీ ఏంటి అనేది ఈ ఆర్టికల్ లో చూద్దాం.

ఈ కష్ట సమయాల్లో ఉద్యోగం దొరకడం చాలా కష్టం. ప్రఖ్యాత విద్యాసంస్థల్లో గ్రాడ్యుయేషన్ పూర్తి చేసినప్పటికీ, మంచి ఉద్యోగం కోసం విద్యార్థులు తిరుగుతూనే ఉంటున్నారు. దేశంలో నిరుద్యోగుల సంఖ్య కొంచం ఎక్కువగానే ఉంది.

వారిలో ఒకరు ప్రియాంక గుప్తా . ప్రియాంక వయసు 24 సంవత్సరాలు. 24 ఏళ్ల అమ్మాయి, ఆమె 2019లో గ్రాడ్యుయేషన్ పూర్తి చేసారు. గవర్నమెంట్ జాబ్ సాధించాలి అనేది ఆమె లక్ష్యం. అందుకోసం ఆమె రెండేళ్ల పాటు కఠోర సాధన చేసారు. అయినప్పటికీ ఆమెకు జాబ్ రాలేదు. అయినా ఆమె నిరుత్సాహ పడలేదు. తన కుటుంబ సభ్యులకు తాను భారం కాకూడదు అనుకుంది. బీహార్‌లోని పాట్నా మహిళా కళాశాల వెలుపల తన స్వంత టీ స్టాల్‌ను ప్రారంభించింది.

బీహార్‌లోని పూర్నియా జిల్లాకు చెందిన గుప్తా రెండేళ్లుగా కష్టపడి బ్యాంకు పోటీ పరీక్షల్లో విజయం సాధించాలనుకుంది. కానీ, అందులో ఉత్తీర్ణత సాధించలేకపోయింది. అయినా నిరుత్సాహ పడకుండా తన గమ్యాన్ని మార్చుకుంది. ఆమె మహాత్మా గాంధీ కాశీ విద్యాపీఠ్, వారణాసిలో ఎకనామిక్స్ డిగ్రీని పొందారు. ఈ ఏడాది ఏప్రిల్ 11న ఆమె తన టీ స్టాల్‌ను ప్రారంభించారు. “”నేను 2019లో UG చేసాను, కానీ గత 2 సంవత్సరాలలో ఉద్యోగం సంపాదించుకోలేకపోయాను.. నేను ప్రఫుల్ బిల్లోర్‌ను స్ఫూర్తిగా ఎంచుకున్నాను.. చాలా మంది చాయ్‌వాలాలు ఉన్నారు, చాయ్ వాలీ ఎందుకు ఉండకూడదు?” అన్న ఉద్దేశ్యంతోనే చాయ్ స్టాల్ ను ప్రారంభించాను.

చాయ్ వాలీ పేరుతోనే దుకాణాన్ని తెరిచింది. పాన్ టీ, చాక్లెట్ టీ తో సహా పలు రకాల వైవిధ్యమైన టీ లను ఆమె అందిస్తుంది. అంతే కాదు మోడీ పిలుపునిచ్చిన ఆత్మ నిర్భర్ భారత్ ను ఆమె స్ఫూర్తిగా తీసుకుంది. ఆమె దుకాణం వెలుపల ఒక బోర్డు ఉంటుంది. ” ఆత్మ నిర్భర్ భారత్ వైపు చొరవగా అడుగు వేయండి.. ఎవరో ఎదో అనుకుంటారని వెనకడుగు వేయద్దు.. ఇప్పుడే మీరు అనుకున్నది చేయండి..” అంటూ సందేశాన్ని రాసి పెట్టింది.

మనం ఇవాళ పరిస్థితిని చూసి మన భవిష్యత్తు ఎలా ఉంటుందో అనే విషయాన్ని నిర్ణయించకూడదు. అంటే ఒకవేళ ఇవాళ మన దగ్గర కేవలం పది రూపాయలు మాత్రమే ఉంటే, రేపు కూడా మన దగ్గర పది రూపాయలు మాత్రమే ఉంటాయి అని అనుకోకూడదు.

పరిస్థితులు మారి రేపు వందలు, వేలు, లక్షలు, కోట్లు కూడా కావచ్చు. ఈ కథ చదివితే ఒక మనిషి భవిష్యత్తుపై వాళ్ళ ఇవాల్టి పరిస్థితిని చూసి ఒక అంచనాకు రావడం ఎంత తప్పు అనేది అర్థమవుతుంది.

ఒక అబ్బాయి కాలేజీలో చదువుతున్న సమయంలో తన క్లాస్ మేట్ అయిన ఒక అమ్మాయిని ప్రేమించాడు. ముందు ఈ విషయం ఆ అమ్మాయికి చెప్పడానికి భయపడ్డాడు. తర్వాత ధైర్యం చేసి ఫైనల్ ఇయర్ లో ఉన్నప్పుడు ఆ అమ్మాయితో ఈ విషయం చెప్పేశాడు. ఈ విషయం విన్న తర్వాత ఆ అమ్మాయి, ఆ అబ్బాయి ఆర్థిక పరిస్థితి సరిగ్గా లేదు అనే కారణంతో రిజెక్ట్ చేసింది. తర్వాత కాలేజ్ అయిపోయింది. ఎవరి దారిన వాళ్లు వెళ్లిపోయారు. ఒకరితో ఒకరికి కాంటాక్ట్ కూడా లేదు.

12 సంవత్సరాల తర్వాత ఒకరోజు ఒక షాపింగ్ మాల్ లో ఆ అమ్మాయి షాపింగ్ చేస్తోంది. అంతలో అటు వైపు నుంచి వెళ్తున్న వ్యక్తి తనకు తెలిసినట్టుగా అనిపించింది. 12 సంవత్సరాల క్రితం తనకు ప్రపోజ్ చేసిన తన క్లాస్ మేట్ అతనే అని గుర్తుతెచ్చుకున్న ఆ అమ్మాయి వెళుతున్న వ్యక్తిని పిలిచింది. ఆ వ్యక్తి వెనక్కి తిరిగి చూశాడు. అమ్మాయి వెళ్లి వ్యక్తిని పలకరించి, “ఉద్యోగం ఏమైనా చేస్తున్నావా? ఇంకా అలానే ఉన్నావా?” అని వెటకారంగా అడిగింది. అందుకు ఆ వ్యక్తి నవ్వి, “నువ్వేం చేస్తున్నావు?” అని అడిగాడు.

అందుకు ఆ అమ్మాయి “ఒక సాఫ్ట్ వేర్ కంపెనీలో ఉద్యోగం చేస్తున్నాను. నాకు పెళ్లయింది. నా భర్త కూడా ఒక పెద్ద కంపెనీలో ఒక పెద్ద పొజిషన్లో ఉన్నాడు” అని చెప్పింది. అంతలోపు తన భర్త వచ్చాడు. “ఇక్కడ ఏం చేస్తున్నావు?” అని అమ్మాయిని అడిగాడు. దానికి ఆ అమ్మాయి జవాబు ఇచ్చేలోపే అవతలివైపు ఉన్న వ్యక్తిని చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు. “మీరేంటి ఇక్కడ?” అని ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు. అందుకు ఆ అమ్మాయి ” ఇతను నీకు తెలుసా?” అని అడిగింది.

అప్పుడు తన భర్త “తెలుసు. ఈయన చాలా పెద్ద వ్యాపారవేత్త. ఇండియాలో చాలా చోట్ల ఈయన కంపెనీ బ్రాంచెస్ ఉన్నాయి. ఈయన స్పీచెస్ యూట్యూబ్ లో చాలాసార్లు చూశాను. మా బాస్ కూడా ఈయనని చాలా అభిమానిస్తారు. ఎంతో మందిని ఇన్స్పైర్ చేశారు. ఒక రకంగా చెప్పాలంటే నేను కూడా చాలా సార్లు ఈయన మాటలు విని ఇన్స్పైర్ అవుతూ ఉంటాను” అని అన్నాడు. ఈ మాటలన్నీ విన్న ఆ వ్యక్తి “థాంక్యూ” అని చెప్పాడు.

అందుకు అమ్మాయి వాళ్ళ భర్త ” గ్లాడ్ టు మీట్ యు సర్” అని చెప్పాడు. ఆ వ్యక్తి “బై” అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు. బహుశా అమ్మాయిని ప్రపోజ్ చేసినప్పుడు ఆర్థిక పరిస్థితి సరిగ్గా లేదేమో, కానీ తర్వాత మారింది. ఇలా ఎదుటి వ్యక్తి పై ఒక అంచనాకు రావడం ఈ ఒక్క సందర్భంలో మాత్రమే కాదు, ఇలాంటివి ఇంకా చాలా మందికి చాలా సందర్భాల్లో ఎదురవుతూనే ఉంటాయి. పరిస్థితులు మారుతాయని, ఒక మనిషి ఇవాళ ఉన్న పరిస్థితిని చూసి భవిష్యత్తు ఎలా ఉంటుందో నిర్ణయానికి రాకూడదు అని చెప్పడానికి ఇది ఒక ఉదాహరణ. అంతే.

NOTE: images used are for representative purpose only. but not the actual characters

ఆ అమ్మాయి పేరు ప్రియాన్షు కుమారి. బీహార్ కు చెందిన ఈ అమ్మాయి తన చిన్నతనం లోనే తండ్రిని పోగొట్టుకుంది. ఆమె తల్లి కాయ కష్టం చేసుకుని పెంచి పెద్ద చేస్తోంది. ఆమెను పదవ తరగతి వరకు చదివించింది. ప్రియాన్షు కుమారి కూడా తల్లి బాధని అర్ధం చేసుకుని కష్టపడి చదువుకుంది.

పదవ తరగతిలో మంచి మార్కులను సొంతం చేసుకుంది. పదవ తరగతి పరీక్షల్లో 472 మార్కులు సాధించి బీహార్ లో టాపర్ గా నిలిచింది. ఎంతో కష్టపడి చదువుకునే ఆమెను చూసి ఆ ఊరి ప్రజలు ముచ్చట పడేవారు.

అయితే.. పదవ తరగతి తరువాత ఆమెను చదివించడానికి ఆమె తల్లికి ఆర్ధిక కష్టాలు ఎదురయ్యాయి. దీనితో.. ఆ ఊరి ప్రజలే ఆమెకు మద్దతుగా నిలుస్తున్నారు. మొదట సంతోష్ కుమార్ అనే ఓ మాజీ సైనికుడు ఆమెకు సాయం చేయడం కోసం ముందుకు వచ్చాడు. ఆమె చదువుకు ఆర్ధికంగా సాయం అందిస్తానని చెప్పాడు. అతనితో పాటు మరి కొందరు కూడా చేతులు కలిపారు.

వీరందరూ కలిసి ఓ కమిటీ గా ఏర్పడి చందాలు పోగేసుకున్నారు. ప్రియాన్షు కుమారి బాగా చదువుకోవాలని.. ఆమె చదువుకోవడానికి అయ్యే ఖర్చుని తామే భరిస్తామని ముందుకొచ్చారు. ఆమె చదువు పూర్తి అయ్యే వరకు ఆ బాధ్యత మాదేనని ప్రకటించారు. ఇంట్లో అన్ని వసతులు ఉండి చదువుకోమంటేనే చాలా మంది పిల్లలు మొండికేస్తూ ఉంటారు. అలాంటి రోజుల్లో.. ఇంత చక్కగా చదువుకుంటున్న ప్రియాన్షు కుమారి స్టోరీ అందరికి స్ఫూర్తిదాయకం కదా.