Human angle

ఒకవైపు కరోనా భయంతో ప్రజలు అల్లల్లాడుతుంటే, మరో వైపు లాక్ డౌన్ తో పనులు లేక ఆకలితో అలమటిస్తున్న ప్రాణాలెన్నో.. అలాంటి వారి అవసరాలు తెలుసుకుని  చిన్నాపెద్దా తేడాలేకుండా  అహర్నిశలు కష్టపడుతూ తమ వంతు సాయం చేస్తున్నారు అనేకమంది. అటువంటిది  “అమ్మా.. ఆకలి అంటూ” అడిగిన తర్వాత కూడా ఎవరైనా ఊరికే ఉండగలుగుతారా?? అర్దరాత్రి అపరాత్రి అని చూడకుండా ఆకలి అని కాల్ రాగానే వలసకూలీల ఆకలి తీర్చింది.. మహిళా పోలీస్ అధికారి..

ఒకవైపు డాక్టర్లు ప్రత్యక్షంగా కరోనాతో పోరాడుతుంటే , మరోవైపు ప్రజలందరూ లాక్ డౌన్ నిబంధనలు పాటిస్తూ ,కరోనా వ్యాప్తి చెందకుండా చూడడంలో పోలీసులు ఎంత తలమునకలై పని చేస్తున్నారో తెలిసిన విషయమే..ప్రతి రోజు లానే ఆరోజు కూడా డ్యూటీ ముగించుకుని ఇంటికి చేరుకున్నారు విజయనగరం జిల్లా ఎస్పీ రాజకుమారి. రాత్రి 11.30 గంటల అప్పుడు ఫోన్ రింగైంది..ఈ టైమ్లో ఏ ఎమర్జెన్సి అనుకుంటూనే ఫోన్ లిఫ్ట్ చేశారు రాజకుమారి.. అమ్మా, ఆకలేస్తుంది అంటూ అవతల ఉన్న మహిళ చెప్తూ పోతుంది.. ఆవిడ మాటల్లో వాళ్లు పదిమంది చెక్ పోస్టు దగ్గర ఉన్నారని అర్దం అయింది.

వెంటనే అసిస్టెంట్స్ కి ఫోన్ చేసి వారికి ఫూడ్ విషయం చూడమంది..ఈ టైమ్ లో ఏం దొరకవు అంటూ వాళ్లు సమాధానం చెప్పారు.. దాంతో తన వల్ల కాదని ఊరికే ఉండలేకపోయింది. ఇంట్లో ఏమన్నా ఉన్నాయోమో చూద్దామని కిచెన్లోకి వెళ్లి చూస్తే నిమ్మకాయలు మాత్రమే కనపడ్డాయి..వెంటనే రైస్ పెట్టేసి, ఆ నిమ్మకాయలతో పులిహోర చేసి, ఆ ఫూడ్ ని తీసుకుని చెక్ పోస్టు దగ్గరకు వెళ్లింది..తీరా చూస్తే అక్కడ వాళ్లు లేరు..తనకొచ్చంది ఫేక్ కాల్ ఆ అని కాసేపు డౌట్ వచ్చింది.. ఎంక్వైరీ చేస్తే..అక్కడున్న వారిని క్వారంటైన్ సెంటర్ కి తరలించారని తెలియడంతో ఫూడ్ పట్టుకుని అక్కడకు వెళ్లి వారికి ఇచ్చి, వారి ఆకలి తీర్చింది.

వాళ్ల భోజనం అయ్యాక అప్పుడు వారి గురించి ఆరా తీస్తే “గత మూడు రోజుల క్రితం మేము నెల్లూరు జిల్లా సూళ్లురుపేట నుంచి బయల్దేరాము. మధ్యలో మాకు ఎక్కడ కూడా ఆహారం దొరకలేదు. తెచ్చుకున్న డబ్బులు కూడా అయిపోయాయి. విజయనగరం చెక్ పోస్ట్ దగ్గర తినడానికి ఏదైనా దొరుకుతుందేమో అనుకున్నాము..కానీ ఏం దొరకలేదు, ఏం చేయాలో పాలుపోక మీకు ఫోన్ చేసాము అని జరిగిందంతా చెప్పుకొచ్చారు.

ఇంతకీ ఎస్పీ నంబర్ వారి దగ్గర ఎక్కడిది అనే డౌటొచ్చిందా?? అదే డౌట్ తో రాజకుమారి వారిని ప్రశ్నించగా.. నెల్లూరులో బయల్దేరినప్పుడే ఒక పెద్దాయన మధ్యమధ్యలో వచ్చే చెక్ పోస్టులు, పోలీస్ స్టేషన్ నంబర్లు, కలెక్టర్ నంబర్ తో సహా అన్ని నెంబర్లూ రాసిచ్చారట..ఏదన్నా అవసరం ఉంటే ఫోన్ చేయమని.. ఆ నంబర్లు వారిక ఆ రాత్రి అలా సహాయపడ్డాయి… ఈ టైంలో ఏం దొరకవు అని అందరిలా ఊరుకోకుండా , మూడురోజులుగా నడుస్తూ వస్తూ , అమ్మా , ఆకలి అనగానే ఆ వలసకూలీల  ఆకలి తీర్చారు..రియల్లీ హ్యాట్సాఫ్ మేడమ్.

లాక్ డౌన్ తో  ఎక్కడెక్కడో చిక్కుకుపోయిన వాళ్లంతా సొంతఊర్లకు చేరుకుంటున్నారు..అలా వచ్చిన వారి కోసం ప్రభుత్వాలు పరీక్షలు నిర్వహించి వారిని 14 రోజుల పాటు క్వారంటైన్లో ఉంచి , ఆరోగ్యంగా ఉంటే ఇళ్లకు, లేదంటే హాస్పిటల్స్ కి పంపిస్తున్నరు..ఈ క్వారంటైన్ ఏర్పాట్లన్ని ప్రభుత్వాలే చూసుకుంటున్నాయి..వాటి నిర్వహణ,అక్కడ సౌకర్యాలు ఇతరత్రా వ్యవహారాలు కూడా ప్రభుత్వ ఆధ్వర్యంలోనే నడుస్తున్నాయి..కాని టుంజాయ్ గ్రామ వాసులు మాత్రం భిన్నంగా ఆలోచించారు..స్వయంగా క్వారంటైన్ ఏర్పాట్లు చేస్కున్నారు.. ఇంతకీ  ఎక్కడ ఈ గ్రామం? వాళ్లేం చేసారు అనేది తెలుసుకుందామా??

మణిపూర్ రాష్ట్రంలోని  900 నుండి 1000 కుటుంబాలు కలిగిన టూంజాయ్ గ్రామం స్వయంగా  క్వారంటైన్ కేంద్రాలను ఏర్పాటుచేసుకున్నారు..ఆ గ్రామంలో నివసించే పౌముయ్ తెగకు చెందిన  ప్రజలకు క్రమశిక్షణ, కష్టించే పనిచేసే తత్వం ఎక్కువ అందుకే ప్రభుత్వ సేవల కోసం ఎదురు చూడకుండా వివిధ ప్రాంతాలకు ఉపాది కోసం వెళ్లి, లాక్ డౌన్ వేళ సొంత ఊరికి రావాలనుకుంటున్న తమ వారకోసం  ఎలాంటి ఇబ్బంది రాకుండా 80 క్వారంటైన్ కేంద్రాలను రెడీ చేశారు. వీటిల్లో క్వారంటైన్ లో ఉండాల్సిన వారికి ఏఏ సదుపాయాలుండాలో అన్ని సదుపాయాలను కల్పించారు.

గ్రామ శివారులో 80 గుడిసెలను నిర్మించారు. వీటిల్లో ఒక్కో దాంట్లో  ఓ మంచం, ప్రత్యేక టాయిలెట్, గ్యాస్ టేబుల్, విద్యుత్ సదుపాయం, చార్జింగ్ సాకెట్ వంటి సౌకర్యాలు ఏర్పాటు చేశారు. నీళ్ల కోసం ఇబ్బంది పడకుండా వాటర్ ఫెసిలిటి కూడా కల్పించారు..టుంజాయ్ గ్రామస్తుల పని తీరుపై స్వయంగా మణిపూర్ ముఖ్యమంత్రి బీరేన్ సింగ్ స్పందించారు..ఆ గ్రామ ప్రజలను మెచ్చుకుంటూ బీరేన్ చేసిన ట్వీట్ ప్రస్తుతం సోషల్ మీడియాలో వైరలవుతోంది.

“టుంజాయ్ గ్రామ పంచాయితీకి నా సెల్యూట్. రాష్ట్రం బైట నుంచి రాబోతున్న తమ గ్రామస్తులకు క్వారంటైన్ సదుపాయం కోసం వీరంతా కలిసి ప్రత్యేకంగా 80 గుడిసెలు నిర్మించారు. ప్రతి గుడిసెలోనూ ఓ మంచం, ప్రత్యేక టాయిలెట్, గ్యాస్ టేబుల్, విద్యుత్ సదుపాయం, చార్జింగ్ సాకెట్ వంటి సౌకర్యాలు ఉన్నాయి. నీటి సరఫరా కూడా ఏర్పాటు చేశారు…’’ అనేది సిఎం బీరేన్ సింగ్ ట్వీట్ సారాంశం.లాక్‌డౌన్‌తో తమ రాష్ట్రానికి చెందిన దాదాపు 40 వేల మంది ప్రజలు ఇతర ప్రాంతాల్లో చిక్కుకున్నారని, వారిలో చాలామంది వెనక్కి రావాలనుకుంటున్నారని, ఆప్రయత్నాలు చేస్తున్నామని పేర్కొన్నారు బీరేన్ సింగ్.

ఎవరో రావాలి , ఏదో చేయాలి అని ఎదురు చూడకుండా తమకు తోచినంతలో ఏర్పాట్లు చేసుకుని,లాక్  డౌన్ నిబంధనలు ఉల్లంఘించకుండా, సామాజిక దూరాన్ని పాటిస్తూ తమ రోజు వారి పనులకు ఆటంకం కలగకుండా సాగిపోతున్న టుంజాయ్ గ్రామ వాసులు దేశంలోని అన్ని గ్రామాలకే కాదు, ప్రపంచానికే ఆదర్శం.. కొన్ని జాగ్రత్తలు పాటిస్తే కరోనాతో సహజీవనం చేస్తూనే మనల్ని మనం కాపాడుకోవచ్చు.

My salute ,Tungjoy Village Authority have set up 80 huts for quarantine of their villagers who are going to come from outside the state. Each hut is fitted with a bed, separate toilet, gas table, electricity with charging socket. Water supply is provided at various locations. pic.twitter.com/lRCDFvzlIQ

— N.Biren Singh (@NBirenSingh) May 12, 2020

తండ్రి అనారోగ్యంతో మంచాన పడడంతో తల్లిపైనే కుటుంబ భారం పడింది.. తల్లికి చేదోడు వాదోడుగా ఉండడానికి చదువు  మధ్యలోనే ఆపేసి ,కూరగాయలమ్ముతూ తల్లి కష్టంలో పాలు పంచుకుంది  ఆ అమ్మాయి..  కాలినడకన ఊరూరు తిరుగుతూ కూరగాయలమ్ముతున్న ఆ అమ్మాయి ఫోటోలు సోషల్ మీడియాలో వైరల్ కావడంతో  చివరికి పోలీసుల వరకు చేరింది..ఆ అమ్మాయి ఎవరు..ఏంటి తదితర వివరాలు కనుక్కుని ఆ అమ్మాయి ఉపాదికి సాయం చేశారు..అస్సాంలో చోటు చేసుకున్న ఈ సంఘటన సోషల్ మీడియాలో వైరల్ టాపిక్ గా మారింది.

అస్సాంకి చెందిన జన్మని గగోయ్ తల్లిదండ్రులు మనమొతి, కిరణ్ గగోయ్ ల ఏకైక కుమార్తే.. జన్మని వయసు ఇరవైఏళ్లు.. తనకి రెండేళ్ల వయసు ఉన్నప్పుడు తండ్రి అనారోగ్య రిత్యా మంచాన పడ్డాడు.. అప్పటి నుండి జన్మని తల్లే కుటుంబ బాద్యతలు నిర్వహిస్తుంది.. ఇంటికి దగ్గరలోని మార్కెట్లో  కూరగాయలు అమ్ముతూ, కుటుంబాన్ని పోషిస్తూ, కూతురిని చదివిస్తోంది.. స్కూల్ ఎడ్యుకేషన్ అయిపోయిన తర్వాత ఇక అంతకుమించి చదివించలేకపోయింది జన్మొని తల్లి..

లాక్ డౌన్ ప్రకటించడంతో మార్కెట్ మూసి వేయడంతో కుటుంబ ఉపాది పోయింది. దాంతో తల్లిదండ్రులిద్దరూ ఇంట్లోనే ఉండిపోవాల్సిన పరిస్థితి.. ఈ పరిస్థితుల్లో కుటుంబాన్ని పోషించడానికి జన్మొని  కూరగాయలు తీసుకుని ఇంటింటికి వెళ్లి అమ్ముతూ ఉండేది.. సోషల్ మీడియాలో వైరలైన ఈ ఫోటో అస్సాం పోలీసులకు చేరింది..దాంతో అస్సాం దిబ్రుగర్ హెడ్ క్వార్టర్స్ కు చెందిన DSP పల్లవి మజుందర్ జన్మొనికి ఒక టివిఎస్ మోపెడ్ ని బహుకరించారు..

డబ్బులివ్వబోతే సున్నితంగా తిరస్కరించి ఆత్మాభిమానాన్ని చాటుకున్న జన్మొని, ఈ మోపెడ్ తో మరింత ఎక్కువ దూరం వెళ్లి కూరగాయలు అమ్మి నా కుటుంబాన్ని పోషించుకుంటాను అని ధీమాగా చెప్తుంది. జన్మొని కుటుంబ పరిస్థితి తెలిసిన సామాజిక కార్యకర్త ఒకరు, తన తండ్రికి వీల్ చెయిర్ ని బహుకరించారు. సోషల్ మీడియా వలన నష్టాలే కాదండీ..ఇలాంటి మంచి పనులు కూడా జరుగుతాయి..

కరోనాకి వ్యాక్సిన్ కనుక్కోవడానికి ప్రపంచవ్యాప్త శాస్త్రవేత్తలు , కరోనా సోకిన వారికి నయం చేయడానికి డాక్టర్లు, కరోనా వ్యాపించకుండా అరికట్టడానికి, ప్రజలు భౌతిక దూరం పాటించేలా చూస్తూ పోలీసులు రేయింబవళ్లు కష్టపడుతున్నారు. వీళ్లంతా ప్రత్యక్షంగా కనపడుతుంటే పరోక్షంగా కరోనాతో ఫైట్ చేస్తున్నవారు అంగన్వాడీ కార్యకర్తలు, ఆశావర్కర్లు.. ఇంటింటికి వెళ్లి కరోనా లక్షణాలున్న వారి గురించి వాకబు చేయడం, వారికి తగిన సూచనలు చేయడం ఇలా వీరి విధి..అలాంటి విధి నిర్వహణలో ఉన్న విమలకుమారి కథ విభిన్నం…

బీహార్ కి చెందిన 46 ఏళ్ల విమలకుమారి అంగన్‌వాడి వర్కర్‌. పాట్నా పట్టణంలోని లలిత భవన్ సమీపంలోని మురికి వాడలో నివసించే  విమలకు ముగ్గురు పిల్లలు, 23ఏళ్ల  కూతురు ,22 ఏళ్లు,18 ఏళ్ల వయసు కలిగిన ఇద్దరు కొడుకులు. పిల్లలు చిన్నగా ఉన్నప్పుడే భర్త చనిపోయాడు..అప్పటి నుండి కుటుంబ బాద్యత విమలదే, ముగ్గురు పిల్లలూ చదువుతున్నారు.. 5,650రూ వచ్చే అంగన్వాడి వర్కర్ కొలువే జీవనాధారం. ఆమె పని ప్రభుత్వ సంక్షేమ పథకాల ప్రయోజనాలు అర్హులైన వారికి అందేలా చూడటం. ప్రస్తుతం కరోనా వ్యాధి లక్షణాలున్న వారి లెక్కలు సేకరించే సర్వే డ్యూటిలో ఉంది.

సర్వే చేయడానికి వచ్చే వారిపై జరుగుతున్న దాడులెన్నింటినో వార్తల్లో చూస్తూనే ఉన్నాం..అలాంటి దాడులన్నింటికి తట్టుకుని అవతల వ్యక్తులకి సర్ది చెపుతూ  నెలన్నర రోజులుగా సర్వే డ్యూటీలో పాల్గొంటుంది విమల.అందరిలానే తను డ్యూటీ చేస్తే ఇక్కడ మనం చెప్పుకోవాల్సిన పని లేదు..కానీ మార్చి నెలాఖరులో విమలకు కాలు విరిగింది.కర్ర సాయంతోనే ఒక్కరోజు డ్యూటికి సెలవు పెట్టకుండా తన విధులు నిర్వర్తిస్తుంది.

ఒకవైపు కాలు సరిగా లేదు, మరోవైపు కరోనా భయం, తన డ్యూటీ పాట్నాలోని మురికి వాడల్లోని ఇల్లులే, ఇన్ని  ప్రతికూలతల నడుమ కూడా ఇప్పటివరకు 380 ఇళ్లను సర్వే చేశారు విమల. చేతిలో ప్యాడు, పెన్నుతోపాటు ఒక చేతికర్ర సహాయంతో ఆమె ఆ ఇళ్లన్నీ తిరిగి వివరాలు రాసుకుంటోంది. సర్వేకోసం వెళ్లినప్పుడే ఒకరోజు రోడ్డుమీద నీళ్ల గుంటలో పడి ఆమె కాలు విరిగిపోయింది. దాంతో అప్పటి నుండి చేతికర్ర సాయంతో నడుస్తోంది.

ఉదయం ఎనిమిది గంటల నుండి మద్యాహ్యం పన్నెండున్నర వరకు ఇంటింటికి తిరగి సర్వే చేయాలి, ఎవరికైనా ఫ్లూ లక్షణాలున్నాయా తెలుసుకోవాలి..తర్వాత అదనపు డ్యూటీ వేరు.ఆరోగ్యం సహకరించట్లేదు, మరోవైపు కాలు నొప్పి సెలవు పెట్టు,మంజూరు చేస్తానని స్వయంగా పై అధికారే చెప్పినా, కూడా వినకుండా తన డ్యూటీ తను నిర్వర్తిస్తుంది..ఎందుకు ఇంత మొండి పట్టుదల అంటే విమల చెప్పే సమాధానం ఏంటంటే “‘‘నేను సెలవు పెడితే.. ఏ ఇంట్లో ఎవరు అనారోగ్యంతో ఉన్నారో తెలుసుకోలేను. అందువల్ల వాళ్లకు అవసరమైన తక్షణ వైద్య సహాయం అందకుండా పోతుంది. కాబట్టి నా పరిస్థితి కంటే, ప్రస్తుతం తన కర్తవ్యమే ముఖ్యమని”  చెప్తుంది..ప్రస్తుతం అందరూ యుద్దప్రాతిపదికన పనులు చేస్తున్న నేపధ్యంలో విమలలాంటి సైనికులే కదా దేశానికి  కావల్సింది.. హ్యాట్సాఫ్.

కరోనా వైరస్ కారణంగా విధించిన లాక్ డౌన్ వలన ప్రజలు తీవ్ర ఇబ్బందలు పడుతున్న విషయం తెలిసిందే.రవాణా మార్గాలన్నీ కూడా నిలిపివేయడంతో ఎక్కడివారు అక్కడ చిక్కుకుపోయారు.సెలెబ్రెటీల నుండి సామాన్యుల వరుకు అంతా ఇళ్లకే పరిమితం అయ్యారు.కాగా అందరూ కూడా సామాజిక దూరం పాటించాలని సోషల్ మీడియాలో లో సెలబ్రెటీలు విస్తృతంగా ప్రచారం చేస్తున్నారు.దీంతో ఇప్పటికే వలస కూలీలు ఎక్కడివారు అక్కడ నిలిచిపోయారు.తమ సొంత ప్రాంతాలకు చేరుకునేందుకు చాలా కష్టాలను ఎదుర్కొంటున్నారు.

పొట్ట కూటికోసం ఇతర రాష్ట్రాల నుండి తరలి వచ్చి కూలి పనులు చేసుకొనే వారు మన దేశంలో చాలామందే ఉన్నారు.లాక్ డౌన్ నేపథ్యంలో వలసకూలీలు తమ ప్రాంతాలకు చేరుకునేందుకు కాలి నడకన సైకిల్ మరియు రిక్షాలను ఉపయోగించుకుంటున్నారు.ఇలా ప్రయాణిస్తూ మధ్యలోనే ప్రాణాలు కోల్పోయిన వారు చాలామందే ఉన్నారు .ఇలాంటి కంట తడి పెట్టించే ఘటనలు లాక్ డౌన్ లో చాలానే చూసాం.కాగా కొంతమంది సెలెబ్రెటీలు కూడా వలస కూలీలు తమ ప్రాంతాలకు చేరుకునేందుకు సహాయం చేసారు.ఈ నేపథ్యంలో తల్లితండ్రులను తమ ప్రాంతానికి తీసుకువెళ్ళడానికి 11 యేళ్ళ బాలుడు ఏంచేసాడో తెలిస్తే కళ్ళు చమర్చాక తప్పదు .. వివరాల్లోకి వెళ్తే ..

ఉత్తర ప్రదేశ్ లోని వారణాసి నుండి బీహార్ లోని అరారియాకు 500 కిలోమీటర్ల దూరం తన తల్లితండ్రులను రిక్షాలో కూర్చోపెట్టుకొని 11 యేళ్ళ తాబేర్ ఆలమ్ తమ సొంత ప్రాంతానికి చేర్చాడు ..తబరే తండ్రి రిక్షా కార్మికుడు లాక్ డౌన్ కారణంగా తినడానికి తిండి కూడా లేని పరిస్థితులలో చనిపోతే సొంత ప్రాంతంలోనే చనిపోదాం అని సొంత ఊరుకి బయలు దేరారు. తాబేర్ తండ్రి 55 యేళ్ళకు పైబడిన వ్య్తకి కావున అంత దూరం రిక్షా తొక్కలేడని తబరే ఆ భారాన్ని తన భుజం మీద వేసుకున్నాడు …మధ్య మార్గంలో తబరేను చూసినవాళ్లు కొంతమంది ఆర్ధిక సాయం కూడా చేసారు..గుడ్డివాళ్ళయినా తల్లితండ్రులను కావిడితో మోసిన శ్రవణుడిలానే తబరే కూడా తన తల్లితండ్రులను రిక్షాలో తీసుకువెళ్లాడని అందురూ కూడా తబారెను అభినవ శ్రవణుడిగా అభివర్ణిస్తున్నారు.

11-year-old Alam riding a cycle cart carrying his parents from Varanasi (PM Modi’s constituency) to Araria in eastern state of Bihar due to lockdown. He aims to cover a distance of nearly 350 miles. #MigrantLabourers pic.twitter.com/UsYeta0eYM

— Uzair Hasan Rizvi (@RizviUzair) May 14, 2020

మనకి వస్తే కష్టం అదే మనవాళ్లకి వస్తే నరకం.. మన కళ్లముందే ప్రాణ స్నేహితుడి ప్రాణం పోతుంటే, కాపాడలేని నిస్సహాయ స్థితిలో ఉంటే దానికంటే దురదృష్టం మరొకటి ఉండదు. వారిద్దరి స్నేహం వయసు ఒకటి రెండేళ్లు కాదు.. చిన్నప్పటి నుండి కలిసి పెరిగారు..స్నేహమే శ్వాసగా బతికారు..ఒకరి వెంట ఒకరు నడిచారు..కాని ఇఫ్పుడు ఆ అడుగులను వదిలేసి అమృత్ వెళ్లిపోయాడు..అమృత్ ని ఒంటరి చేసి..ఉత్తరప్రదేశ్ కి చెందిన అమృత్,సాయుబ్ ల కథ నెటిజన్లందరిని కంటతడి పెట్టిస్తుంది..

ఉత్తరప్రదేశ్ కి చెందిన సాయుబ్, అమృత్ లు చిన్నప్పటి నుండి స్నేహితులు.. ఒక వయసు వచ్చేసరికి కుటుంబ బాద్యతలు  పైన పడ్డాయి..ఊర్లో పనులు లేక సాయుబ్ పని వెతుక్కుంటూ ముంబై వెళ్లాడు.. మరో వైపు అమృత్ ది  కుటుంబ పరిస్థితి అంతంత మాత్రమే.. తను కూడా పని వెతుక్కుంటూ సూరత్ వెళ్లి అక్కడ టెక్స్ టైల్ కంపెనీలో పనికి చేరాడు.. ఇద్దరూ దూరమయ్యారు..కానీ ఆ దూరం తాత్కాలికమే..

వెంటనే సాయుబ్ ని తన దగ్గరకి పిలుచుకున్నాడు అమృత్ ..ఇద్దరూ ఒకే దగ్గర వేర్వేరు టెక్స్ టైల్ కంపెనీల్లో పని, ఒకే రూమ్.. పనికి వెళ్లడం, తిరిగి వచ్చి స్నేహితులిద్దరూ గడపడం..వచ్చిన జీతం ఇంటికి పంపించడం..ఇదే జీవితం..కరోనా రూపంలో ఉపాది పోయింది. కంపెనీలు మూసేయడంతో దాచుకున్న డబ్బులయిపోతున్నాయి. పెరుగుతున్న లాక్డౌన్ తో కంపెనీలు తెరుస్తారనే ఆశ పోయింది.ఊరెళ్లిపోదామంటే బండ్లు లేవు.

కానీ ఒక రోజు ఉదయం వారికి ఒక విషయం తెలిసింది యూపికి ఒక ట్రక్ పోతుంది, మనిషికి 4000రూపాయలని.. చేతిలో ఉన్న 10,000రూపాయలతో ఇంటికి వెళ్దామని డిసైడయ్యారు..కాని ఊరికి వెళ్లాక ఇంట్లో వాళ్ల పరిస్థితి అంతంత మాత్రమే అస్సలు డబ్బులు లేకుండా ఎలా వెళ్లడం అని అమృత్ ఆందోళన..ప్రస్తుతం ఈ గండం గట్టెక్కితే చాలు, లాక్ డౌన్ ఎత్తేశాక, కంపెనీలు తెరిచాక మళ్లీ సంపాదించుకుందాం అని స్నేహితుడికి ధైర్యం చెప్పాడు సాయుబ్.

సొంత ఊరికి వెళ్తున్నమన్న ఆనందంలో ఇద్దరూ స్నేహితులూ ఉన్నారు..అమృత్ కి ఒంట్లో నలతగా అనిపించింది. జ్వరం కూడా ఉంది,దాంతో పారసిటమాల్ వేసుకుని,ట్రక్ ఎక్కాడు..ట్రక్ కి పైన కప్పులేదు.. ఎండ విపరీతంగా ఉంది.అమృత్ ఆరోగ్యం మరింత క్షీణించింది. మధ్యప్రదేశ్ మీదుగా కొలరాస్ చేరుకునే సరికి అమృత్ ఒళ్ళు విపరీతంగా మరింత వేడెక్కింది..స్నేహితున్ని డాక్టర్కి చూపించాలని,ట్రక్ ఆపమని డ్రైవర్ ని కోరాడు సాయుబ్, వస్తే రండి లేకపోతే లేదు అని తోటి ప్రయాణికులు అనడంతో స్నేహితుడితో పాటు ట్రక్ దిగిపోయాడు.

రోడ్డు పక్కన దీనంగా కూలబడిన స్నేహితుడిని ఒళ్ళోకి తీసుకుని కర్చీఫ్ తడిపి అమృత్ నుదుటిపై రుద్దడం మొదలు పెట్టాడు సాయుబ్. ఆ దృశ్యం చుట్టుపక్కల  వారిని కదిలించింది. ఎవరో అంబులెన్స్ కు ఫోన్ చేశారు.దగ్గరలోని కమ్యూనిటీ హెల్త్ సెంటర్ లో డాక్టర్ ఓఆఎస్ ఇచ్చాడు. 25 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఉన్న శివపూరి జిల్లా హెడ్ క్వార్టర్ హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్ళమని చెప్పాడు డాక్టర్. అంబులెన్స్ లో అక్కడికి వెళ్లారు. అక్కడ అమృత్ ని ఐసీయూలో పెట్టారు. కానీ ఫలితం లేకపోయింది.. అమృత్ ప్రాణాలు విడిచాడు..తన స్నేహితున్ని వదిలి వెళ్లిపోయాడు.. ప్రాణానికి ప్రాణంగా ప్రేమించిన స్నేహితుడు కళ్లముందే దూరమయ్యేసరికి సాయుబ్ గుండె పగిలేలా ఏడ్చాడు.. స్నేహితులిద్దరి కథ తెలిసిన ప్రతి ఒక్కరిని కంట తడి పెట్టిస్తోంది.

“కమలాతాళ్” ఈ పేరు చెప్తే గుర్తు పట్టకపోవచ్చు కానీ… రూపాయి ఇడ్లీ బామ్మ అంటే టక్కున గుర్తు పట్టొచ్చు.. కోయంబత్తూర్ లో రూపాయికే ఇడ్లీ అమ్మే ఈ బామ్మ.. లాక్ డౌన్ వేళల్లో కూడా తను అమ్మే ఇడ్లీ రేటు పెంచలేదని తెలిసి భలే ఆశ్చర్యమేసింది.. జనతా కర్ఫ్యూ అనగానే అయ్యో రేపటికి సరుకులు దొరుకుతాయో లేదో అన్నట్టుగా జనం ఎగబడి దుకానాలు ఖాళీ చేసారు, మరోవైపు దుఖానదారులు వారికి వీలున్నంతలో అమాంతం పెంచేశారు..కానీ కమలాతాళ్ మాత్రం అప్పుడు ఇప్పుడు.. ఒకే మాట..ఒకే రేటుకే ఇడ్లీ అమ్ముతున్నారు..

పేదవాళ్లు, మధ్య తరగతి వాళ్ల కోసం ముప్పై ఏళ్లక్రితం కమలాతాళ్ ఈ పని స్టార్ట్ చేశారు.. మొదట్లో యాభై పైసలకు ఇడ్లీ, బోండా అమ్మేవారు, రేట్లు పెరగడంతో రూపాయి చేశారు.అంటే అర్ద రూపాయి పెంచారు. ఇప్పుడు కరోనా కాలంలో తను  నష్టపోతున్నప్పటికి కూడా  ఇడ్లీ రేటు పెంచకుండా అందరి కడుపు నింపుతున్నారు. ముఖ్యంగా ఇప్పుడు వలస కూలిలకు కమలతాళ్ ఇడ్లీయే పంచభక్ష పరమాన్నం లాంటిది..పది రూపాయలు జేబులో ఉంటే పది ఇడ్లీలు తిని కడుపు నింపుకోవచ్చు.. పది రూపాయల ఇడ్లీలు తిని ఐదు రూపాయలు ఇచ్చినా ఆ వ్యక్తి ఆకలి తీర్చాననుకుంటారే తప్ప, డబ్బులివ్వమని అడగని గొప్ప మనసు ఆ బామ్మది.

ప్రస్తుతం తన వయసు ఎనభై పైనే..ఈ వయసులో కూడా ఉదయాన్నే లేవడం , పొలానికి వెళ్లి కూరగాయలు తీసుకురావడం.. ఉదయం ఆరు గంటల నుండి మద్యాహ్నం పన్నెండు ఇడ్లీలు అమ్మడం ప్రారంభించడం.. ఇడ్లీలు చేయడానికి రోట్లోనే పిండి రుబ్బుతారు.. కట్టెలపొయ్యి మీదనే ఇడ్లీలు పెడతారు..ఇడ్లీ,చట్నీ మరియు సాంబార్ వీటిని తన పొలంలో తెచ్చిన అరిటాకుల్లో అందరికి అందించడం ముప్పై ఏళ్లుగా ఇదే దినచర్య..

ఇంత కష్టకాలంలో కూడా రూపాయికే ఇడ్లీ అమ్ముతున్నారని తెలుసుకున్న కొన్ని స్వచ్చంద సంస్థలు కమలతాళ్ కి సాయం చేయడానికి ముందుకు వచ్చాయి.కరోనా విజృంభిస్తున్న కాలంలో కూడా రూపాయికే ఇడ్లీ అందిస్తున్న కమలాతాళ్ సేవ గురించి తెలుసుకుని తనకు అవసరం అయిన సరుకులు ఇతరత్రా సామాగ్రి అందించారు భారతీయ విశ్వవిద్యాలయ వైస్ ఛాన్సలర్ మరియు హిందుస్థాన్ స్కౌట్స్ అండ్ గైడ్ సభ్యులు. “ఇడ్లీ రేటు పెంచే ఆలోచన లేదు. దాతల సహాయంతో వారందరికీ ఒక్క రూపాయికే ఇడ్లీ అందించగల్గుతున్నాను”అని కమలాతాళ్‌ ఇటీవల నేషనల్ మీడియాకి ఇచ్చిన ఇంటర్వూలో చెప్పారు.

“మెరుపు మెరిస్తే…వాన కురిస్తే

ఆకసమున హరివిల్లు విరిస్తే

అవి మీకే అని ఆనందించే కూనల్లారా

బుడతల్లారా…అయిదారేడుల పాపల్లారా…”

అని శ్రీశ్రీ ఆ తరం చిన్నారుల గురించి చెప్పారు.

ఇప్పుడు నడుస్తోంది  4జి యుగం…ఆలోచనల్లోనే  కాదు ఆ ఆలోచనలను ఆచరణలో పెట్టడంలోనూ ఈనాటి తరం అందర్నీ అబ్బురపరుస్తోంది…అంతెందుకు ముంబాయి కి చెందిన మూడేళ్ల కబీర్ అనే బుడతడి సంగతే తీసుకొండి…ఈ 4జి తరపు బాలుడి సంకల్పం, చూపిన పట్టుదల,సాధించిన ఘనత తెలుసుకుంటే శభాష్ బేటా అనకుండా ఉండలేరు..

కేక్ అనగానే చిన్నపిల్లలు వావ్ అంటూ పరిగెత్తుకొచ్చేస్తారు..అంత ఇష్టం వారికి కానీ ముంబైకి చెందిన కబీర్ అనే మూడేళ్ల బాలుడు ఏకంగా కప్ కేకులను తయారు చేశాడు. క‌బీర్ అనే ఓ మూడేళ్ల బాలుడు క‌ప్ కేకులు త‌యారు చేశాడు. కేకులు తినే వ‌య‌సులో వాటిని త‌యారు చేయ‌డ‌మేంట‌ని ఆశ్చ‌ర్య‌గా ఉందా? కానీ అదే నిజం.. ఈ కేకులు తయారు చేసింది తనకోసం కాదు, దాని వెనుక పెద్ద సంకల్పమే ఉంది.త‌ను సొంతంగా త‌యారు చేసిన కేకుల‌ను అమ్ముతూ, ఆ వచ్చిన డబ్బును కరోనా వ్యతిరేక పోరుకు విరాళంగా ఇచ్చాడు.

కబీర్ తల్లిదండ్రులు కరిష్మా, కేశవ్ లతో కలిసి ముంభై పోలీస్ కమీషనర్ పరమ్ బీర్ సింగ్ ను కలిసి,తాను తెచ్చిన విరాళాన్ని అందించాడు కబీర్. చిన్నపిల్లాడు ఏ ఐదో, పదివేలో పాకెట్ మనీ తెచ్చుంటారు అనుకున్నరు పోలీసులు..కబీర్ కూడా ముందు 10వేలు సంపాదించి ఇవ్వాలి అనుకున్నడు.కానీ రోజురోజుకి డబ్బులు వస్తూనే ఉన్నాయి.దాంతో మరింత హుషారుగా తను అనుకున్న పనిచేశాడు. మొత్తం 50వేలు సంపాదించాడు..కబీర్ ఆనందానికి హద్దు లేకుండా పోయింది..

కబీర్ చేసిన మంచి పనికి ముచ్చటపడిన ముంబై కమీషనరేట్ పోలీసులు  తన గురించిన వీడియో సోషల్ మీడియాలో శేర్ చేసారు..ఈ బుజ్జాయి కేవలం విరాళం మాత్రమే ఇవ్వలేదు..కరోనా టైంలో పోలీసులు చేస్తున్నసేవకు గానూ తను చేసిన కప్ కేక్స్ ని కొన్నంటిని పోలీసులకు తినిపించాడు..సోషల్ మీడియాలో వైరలవుతున్న ఈ లిటిల్ ఎంట్రప్రెన్యూర్ స్టోరీ ప్రస్తుతం వైరల్ టాపిక్ గా మారింది.