Off Beat

జనాలు ఎక్కువ బస్సు ప్రయాణాల కంటే ట్రైన్ ప్రయాణం ఎక్కువ ఇష్టపడతారు. ఎందుకంటే ఆ ట్రైన్ వెళ్ళేటప్పుడు చుట్టూ ఉన్న పరిసరాలు ఎంతో ప్రశాంతతను ఇస్తాయి. జన సందోహం ఉన్న ప్రదేశాలలో ట్రైన్ వెళ్లదు కాబట్టి వాతావరణం కూడా ఆహ్లాదంగా అనిపిస్తుంది. అలా మనం మనం ట్రైన్ ఎక్కినప్పుడు మన చుట్టూ ఉన్న పరిసరాలను చూస్తూ ట్రైన్ ని ఎక్కువ గమనించము. మన బెర్త్ తప్ప మిగిలినవి మనం పట్టించుకోము.

అలా ట్రైన్ ల మీద ఉన్న గీతలను మనం గమనించే ఉంటాం. కానీ అలా ట్రైన్ మీద గీతలు ఉండడానికి ఒక కారణం ఉందని చాలా మందికి తెలిసి ఉండదు. ట్రైన్ మీద పసుపు, తెలుపు, గ్రీన్ రంగుల్లో గీతలు ఉంటాయి. అలా గీతలు ఉండడానికి గల కారణం ఏంటో ఇప్పుడు తెలుసుకుందాం.

#బ్లూ కలర్ ఐసిఎఫ్ కోచ్ మీద తెలుపు రంగు గీతలు

బ్లూ కలర్ ఐసిఎఫ్ కోచ్ మీద తెలుపు రంగు గీతలు ఉంటే, అది జనరల్ కోచ్ అని సూచిస్తుంది. అందులో సీట్లు రిజర్వ్ చేసి లేవు అని, అందులో ఎవరైనా ప్రయాణించవచ్చు అని ఆ గీతల అర్థం.

#కోచ్ మీద పసుపు రంగు గీతలు

ఒకవేళ కోచ్ మీద పసుపు రంగు గీతలు అది ఉంటే దివ్యాంగులకి లేదా అనారోగ్యంతో ఉన్న వారికి అని అర్థం.

#గ్రే కలర్ మీద గ్రీన్ కలర్ గీతలు

గ్రే కలర్ మీద గ్రీన్ కలర్ గీతలు ఉంటే అది కేవలం మహిళలకు మాత్రమే అని అర్థం.

#గ్రే కలర్ మీద ఎరుపు రంగు గీతలు

ఈఎంయు (ఎలక్ట్రిక్ మల్టిపుల్ యూనిట్), లేదా ఎంఈఎంయు (మెయిన్ లైన్ ఎలక్ట్రిక్ మల్టిపుల్ యూనిట్) ట్రైన్ పై గ్రే కలర్ మీద ఎరుపు రంగు గీతలు ఉంటే అది లోకల్ ట్రైన్ లో ఫస్ట్ క్లాస్ కంపార్ట్మెంట్ అని అర్థం.

టీ లో బిస్కట్లను ముంచుకుని తినడం ఎవరికీ ఇష్టం ఉండదు చెప్పండి..? సాయంకాలం సమయాల్లో.. అప్పుడే ఎండ వేడి తగ్గి.. కాస్త చల్లబడుతున్న టైం లో ఓ కప్ వేడి వేడి టీ తెచ్చుకుని.. అందులో టేస్టీ బిస్కట్ తింటూ ఉంటె ఆ మజా నే వేరు.”టీ” చాలా మందికి ఇష్టమైన పానీయం. సమయం సందర్భం గా లేకుండా, ఎప్పుడైనా..ఎక్కడైనా హాయిగా తాగేసి రిలాక్స్ అయిపోతూ ఉంటాం. కానీ, వాస్తవానికి “టీ” భారతీయుల అలవాట్లలో లేదు. బ్రిటిష్ వారు భారత్ ను పాలించడం ప్రారంభించాక.. ఈ అలవాటు ను ఇక్కడ కూడా ప్రారంభించారు.

టీ అలవాటు కూడా లేని భారత్ ప్రజలకు టీ లో బిస్కట్స్ ముంచుకుని తినే అలవాటు ఎక్కడ నుంచి వచ్చిందో ఇప్పుడు చూద్దాం. అసలు భారత్ లో బిస్కట్ల తయారీ ఎప్పుడు మొదలైందో తెలుసా..? 16 వ శతాబ్దం లో మొదలైంది. ఈ శతాబ్దం లో తయారు చేయబడిన బిస్కట్లు చాలా గట్టిగా ఉండేవి. దీనితో బ్రిటిష్ వారు వీటిని వేడి వేడి టీ లో ముంచుకుని తినేసేవారు.

వారిని చూసే మనకి కూడా ఈ అలవాటు వచ్చింది. కానీ,మనకి అప్పటికి టీ అలవాటు లేదు. వారు భారత్ లో కూడా తేయాకు తోటలను పెంచడం ప్రారంభించారు. అలా.. ఇక్కడ కూడా టీ పొడి లభ్యం అవుతుండడం తో టీ తాగే అలవాటు మొదలైంది. వారిలాగానే భారతీయులు కూడా వేడి టీ లో బిస్కట్లు ముంచి తినడం ప్రారంభించారు. ఆ తరువాత కాలం లో బిస్కట్లను మెత్తగానే తయారు చేస్తున్నారు. కానీ, టీ లో ముంచుకుని తినే అలవాటు మాత్రం పోలేదు. టేస్ట్ బాగుండడం తో..ఈ అలవాటు కొనసాగుతూనే వస్తోంది.

ఏ దేశం లో అయినా భార్యా భర్తలు కలిసే పడుకుంటారు. పెళ్లి అయిన తరువాత దంపతులు ఇద్దరు కలిసే పడుకుంటారు. అందుకోసం ప్రతి ఇంట్లో ప్రత్యేకం గా గదిని ఏర్పాటు చేసుకుంటారు. కానీ, జపాన్ లో మాత్రం ఇందుకు విరుద్ధంగా ఉంటారు. భార్యా భర్తలు కలిసి పడుకోవడానికి ఇష్టపడరు.

వారు తీసుకున్న ఇల్లు చిన్నదే అయినా.. వారిద్దరూ సెపరేట్ గా పడుకోవడానికి ప్రాముఖ్యత చూపిస్తారు. అయితే.. ఇలా ఎందుకు చేస్తారు? అన్న సంగతి ఇప్పుడు తెలుసుకుందాం. జపాన్ లో చాలా కుటుంబాలలో భార్య, భర్త ఇద్దరు ఉద్యోగాలలో బిజీ గా ఉంటారు. వారి వర్క్ షెడ్యూల్స్ కూడా వేరుగా ఉంటాయి. ఈ కారణం వల్ల వారిద్దరూ పడుకోవడానికి ఒకే సమయం దొరకదు. ఇద్దరూ సెపరేట్ గా వేర్వేరు సమయాల్లో పడుకుంటూ ఉంటారు.

ఇలాంటి పరిస్థితి లో కలిసి పడుకోవాలంటే.. అది వారి వర్క్ షెడ్యూల్ ను దెబ్బతీస్తుంది. అంతే కాదు, వారికి పిల్లలు పుడితే..వారు కచ్చితం గా తల్లితోనే పడుకోవాలన్న నియమం ఉంది. దీనితో మరొకరికి ఇబ్బంది లేకుండా ఉండడం కోసం వారు సెపరేట్ గా పడుకుంటారు. పిల్లలు తల్లి దగ్గరే పడుకోవడం వల్ల వారికి మరింత ప్రశాంతమైన నిద్ర పడుతుందట. అందుకే జపాన్ వాసులు దీనిని కచ్చితం గా పాటిస్తారు. ఇతర దేశాలతో పోలిస్తే జపనీస్ తమ నిద్ర కు ఎక్కువ విలువ ఇస్తారు.

వారి దృష్టిలో సెపరేట్ గా నిద్రపోవడం అనేది విడాకుల దిశ వైపు వెళ్లడం కాదు. ఇద్దరు ప్రశాంతమైన నిద్రను పొందడం. తద్వారా ఒకరి వర్క్ ను మరొకరు డిస్టర్బ్ చేసుకోకుండా ఉండడం. నిద్రలో గురక పెట్టడం, తన్నడం, కదలడం వంటి అలవాట్లు పక్కన వారికి ఇబ్బందుల్ని కలిగిస్తూ ఉంటాయి. కానీ, జపనీయులు అవేమి ఉండకూడదనే ఇలా సెపరేట్ గా పడుకుంటారు.

తుఫాను అనేది సహజంగా వాటిల్లే ఒక ఉపద్రవం. ప్రపంచంలో పలుచోట్ల తుఫానులు వస్తాయి. ప్రతి దాన్ని తుఫాను అని పిలవడం కష్టం. తుఫాను అంటే ఏ తుఫాను అనేది సులువుగా అర్థమయ్యే అవకాశం లేదు. కాబట్టి ప్రతి తుఫానుకి ఒక పేరు పెడుతున్నారు. అసలు ఈ పేర్లు ఎలా పెడతారో తెలుసుకుందాం. తుఫాన్లకు పేర్లు పెట్టే పరంపర అధికారికంగా 1945వ సంవత్సరం నుండి మొదలైంది. పశ్చిమ పసిఫిక్ మహాసముద్రంలో వచ్చిన తుఫానుకు అమెరికాలో ఉన్న నేషనల్ హరికేన్ సెంటర్ మొదటిసారిగా పేరు పెట్టారు.

తుఫానుకి పేరు పెట్టడానికి కేవలం ఇంగ్లీష్ లెటర్లను మాత్రమే వాడుతారు. ఒక సంవత్సరం A తో మొదలయ్యేలా, ఇంకొక సంవత్సరం B తో మొదలయ్యేలా అలా W వరకు అక్షరాలతో ఒక్కో సంవత్సరం ఒక్కో అక్షరంతో పేరు పెడతారు. కానీ ఇందులో నుండి Q,U అక్షరాలకు మినహాయింపు ఉంది. రేఖాంశాలు, అక్షంశాలకంటే పేర్లతో అయితే సులభంగా గుర్తు పట్టే అవకాశం ఉంటుందని భావించి హిందూ మహాసముద్రానికి చెందిన ఎనిమిది దేశాలు కలిసి 2004 లో పేర్ల జాబితాను తయారు చేశారు.

సెప్టెంబర్ లో హిందూ మహా సముద్రంలో సంభవించిన తుఫానుకి ఓనిల్ అని పేరు పెట్టారు. ఈ పేరుని బంగ్లాదేశ్ సూచించింది. ఇండియాని ఆనుకొని ఉన్నబంగాళాఖాతం, అరేబియా సముద్రాల్లో ఏర్పడే తుఫాన్లలో అన్నిటికీ కాకుండా కేవలం 34 నాట్స్ కంటే గాలుల వేగం ఎక్కువగా ఉన్న తుఫాన్లకి మాత్రమే పేరు పెడుతున్నారు. ఒక్కొక్క దేశానికి 8 పేర్లు సూచించే వీలు ఉంటుంది. ఇప్పటిదాకా ఇలా ఒక్కో దేశం సూచించిన 8 పేర్లతో 2 లిస్టులు పూర్తయ్యాయి. 2014 లో విశాఖపట్నంలో వచ్చిన హుద్‌‌హుద్ తుఫాను అందరికీ గుర్తుండే ఉంటుంది.

ఆ పేరును పెట్టింది ఒమన్. హుద్‌‌హుద్ అనేది ఇజ్రాయిల్ లో ఒక పక్షి పేరు. 2016లో బంగాళాఖాతంలో వచ్చిన తుఫాను మాల్దీవులు రోను అని పేరు పెట్టింది. 2016 లోనే అండమాన్, చెన్నై, కర్ణాటక, గోవాలో వచ్చిన తుపానుకు పాకిస్తాన్ వార్థా అని పేరు పెట్టింది. వార్థా అంటే ఎర్ర గులాబీ. గజ పేరుని శ్రీలంక సూచించింది. తిత్లీ పేరుని పాకిస్తాన్ సూచించింది. గత సంవత్సరం వచ్చిన తుపానుకు బంగ్లాదేశ్ థాయి భాషలో ఆకాశం అని అర్థం వచ్చేలా అంఫన్ అనే పేరును పెట్టింది.

2018 సంవత్సరం నుండి పేర్లు పెట్టే దేశాలు 8 నుండి 13 దేశాలుగా మారాయి. కాబట్టి ఒక్కో దేశం 13 పేర్లను సూచించాలి అని నిర్ణయించారు. 2019లో ఆ పేర్లను పరిశీలించి, 2020లో అధికారికంగా పేర్లను ప్రకటించారు. 2020 జూన్ లో వచ్చిన తుఫానుకు నిసర్గ్ అని బంగ్లాదేశ్ పేరు పెట్టింది. ఏ దేశం నుండి పేరు సూచించినా వేరే దేశాల మనోభావాలు దెబ్బతినకుండా జాగ్రత్తగా ఉండే పేర్లను పరిశీలించి ఎన్నుకుంటారు.

గులాబ్ కంటే ముందు భారత దేశంలో వచ్చిన తుఫాన్ పేరు 2020 లో సూచించిన లిస్ట్ ప్రకారం యాస్ అని పెట్టారు. ఈ పేరుని ఒమన్ సూచించింది. ఇప్పుడు వచ్చిన తుఫానుకి గులాబ్ అనే పేరు పెట్టారు. ఇది లిస్ట్ లో 7వ పేరు. దీనిని పాకిస్తాన్ సూచించింది. ఇప్పుడు తర్వాత రాబోయే తుఫానుకి షాహీన్ అనే పేరు పెడతారు. ఇలా ఒక్కొక్క తుఫాన్ కి పేరు పెట్టడం వెనుక ఇంత చర్చ జరుగుతుంది.

ఎవరైనా రాజకీయవేత్తలు కానీ, లేదా సినీ రంగానికి చెందిన వారు కానీ, లేదా మరే ఇతర రంగానికి చెందిన ప్రముఖులు కానీ బయటికి వచ్చినప్పుడు వారు ఒక్కరే రావడం మనం చాలా అరుదుగా చూస్తూ ఉంటాం. వారితో పాటు భద్రతాదళం కూడా వస్తుంది. ముఖ్యంగా రాజకీయ రంగానికి చెందిన ప్రముఖులతో అయితే సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ కచ్చితంగా ఉంటారు.

వారు సాధారణమైన ఫంక్షన్స్ కి వెళ్ళినా, లేదా పెద్ద పెద్ద మీటింగ్స్ కి వెళ్ళినా ఈ సెక్యూరిటీ గార్డ్స్ చుట్టూ ఉండి ఆ రాజకీయ వేత్త దగ్గరికి జనం రాకుండా చూసుకుంటూ ఉంటారు. ఇంక ప్రధానమంత్రి నరేంద్ర మోదీ గారి చుట్టూ ఎంత టైట్ సెక్యూరిటీ ఉంటుందో ప్రత్యేకంగా చెప్పాల్సిన అవసరం లేదు. మోదీ గారు నడుస్తున్నప్పుడు చుట్టుపక్కల కొంత దూరం వరకు జనాలు సంచరించకుండా, కొన్ని సందర్భాల్లో అయితే అసలు మోదీ గారిని దగ్గర నుండి కూడా చూడడానికి వీలు లేకుండా ఆ ఎస్పీజీ కమాండోస్ జాగ్రత్తలు తీసుకుంటారు.

అది వారి వృత్తి. కాబట్టి వారి వృత్తిని వారు అంతే జాగ్రత్తగా నిర్వర్తిస్తారు. అయితే మీరు ఎప్పుడైనా ఒక విషయం గమనించారా? అదేంటంటే మోదీ గారి చుట్టూ ఉన్న ఎస్పీజీ కమాండోస్ చేతులలో కొన్ని బ్యాగ్స్ ఉంటాయి.

సాధారణంగా మనకి చూస్తే వాటిలో ఏమైనా డాక్యుమెంట్స్ ఉంటాయి ఏమో అని అనిపిస్తుంది. కానీ కాదు. వాటిని పోర్టబుల్ బులెట్ ప్రూఫ్ షీల్డ్ అని అంటారు. అంటే అది బ్యాగ్ లాగా కనిపించే ఒక బులెట్ ప్రూఫ్ షీల్డ్.

ఏదైనా ప్రమాదం ఉన్నట్లు అనిపిస్తే, ఆ బ్యాగ్ నిలువుగా తెరిచి, ఎస్పీజీ కమాండోస్ మోడీ గారి చుట్టూ ఆ బ్యాగ్స్ తో గోడ లాగా కట్టేస్తారు. దాంతో ఆ చుట్టుపక్కల ఏమైనా ప్రమాదం జరిగినప్పుడు దాని నుండి మోదీ గారిని రక్షించవచ్చు. ఇవి చూడటానికి బ్యాగ్స్ లాగానే అనిపిస్తాయి. కానీ అందులో ఇంత అర్ధం ఉందన్నమాట.

మనం ప్రయాణించడానికి రకరకాల మాధ్యమాలు ఉన్నాయి. వీటన్నింటిలో ఏమైనా దూరంగా ఉన్న ప్రదేశానికి మనం తొందరగా వెళ్ళేది మాత్రం ఫ్లైట్ లోనే. ఫ్లైట్ ప్రయాణం ఎంతో సౌకర్యవంతంగా ఉంటుంది. మనకు ఏం కావాలన్నా సరే అందిస్తారు. ఒకవేళ ఏదైనా ఎమర్జెన్సీ వచ్చినా కూడా వెంటనే స్పందించి సహాయం చేస్తారు. ఎలాంటి ఆహారం కావాలన్నా కూడా మనం సీట్ దగ్గరికి తెచ్చి ఇస్తారు. అలా ఫ్లైట్ లో అన్ని రకాల సౌకర్యాలు ఉంటాయి.

అయితే, మనకు తెలియని విషయాలు కూడా చాలానే ఉంటాయి. అందులో ఇప్పుడు మీరు చదవబోయే విషయం కూడా ఒకటి. సాధారణంగా ఫ్లైట్లోకి థర్మామీటర్ ని తీసుకెళ్లనివ్వరు. ఇది వినడానికి వింతగా ఉంది కదా? థర్మామీటర్ ని తీసుకెళ్లనివ్వకపోవడం ఏంటి అనిపిస్తోంది కదా. కానీ ఇది నిజమే ఫ్లైట్లోకి సాధారణ థర్మామీటర్ ని తీసుకెళ్లనివ్వరు. అందుకు ఒక బలమైన కారణం ఉంది. అదేంటంటే ఏరోప్లేన్ అనేది అల్యూమినియంతో తయారు చేయబడుతుంది.

ఏరోప్లేన్ నిర్మాణంలో చాలా వరకు అల్యూమినియం వాడుతారు. థర్మామీటర్ లో మెర్క్యురీ ఉంటుంది. ఒకవేళ పొరపాటున అల్యూమినియం మీద మెర్క్యురీ పడితే ఆ అల్యూమినియం తుప్పుపట్టిపోతుంది. ఒక్క చుక్క మెర్క్యురీ అల్యూమినియం మీద పడినా కూడా చాలా పెద్ద ప్రమాదం జరిగే అవకాశం ఉంది. వెంటనే జరగకపోయినా కానీ కొన్ని రోజుల తర్వాత ఫ్లైట్ లో ఉన్న అల్యూమినియంపై మెర్క్యురీ ప్రభావం చూపుతుంది. ఈ కారణం చేతనే ఫ్లైట్ లోకి థర్మామీటర్ లని తీసుకువెళ్ళడం ఇవ్వరు.

ప్రభుత్వ లెక్కల ప్రకారం ఆదాయం పరిమితి కి మించితే, ప్రతి ఒక్కరు పన్ను చెల్లించాలన్న సంగతి తెలిసిందే. అయితే నెలసరి జీతం పైనే ఆధార పడే సగటు ఉద్యోగులు అదనపు ఖర్చులను తగ్గించుకోవడం తో పాటు.. ఈ పన్ను భారాన్ని ఎలా తగ్గించుకోవాలి అని యోచిస్తూ ఉంటారు. ఇందుకు సంబంధించిన వివరణలు కూడా ఆదాయ‌పు ప‌న్ను చ‌ట్టం 1961లో ఇవ్వబడ్డాయి.

ఈ చట్టం లో పన్ను ను మినహాయించుకోవడం కోసం చట్టబద్ధమైన మార్గాల గురించి వివరించడం జరిగింది. వాటిల్లోనే సెక్షన్ 80 సి కూడా ఉంది. చాలా మంది ఈ సెక్షన్ కిందే పన్ను నుంచి మినహాయింపు పొందుతూ ఉంటారు. ఇందులోనే 80సిసిసి, 80సిసిడి (1), 80సిసిడి (1బి), 80 సిసిడి (2) పేర్లతో సబ్ సెక్షన్లు కూడా ఉన్నాయి. ఈ సెక్షన్ల ప్రకారం పన్ను మినహాయించుకునే ఉద్యోగులు సహజంగా, తెలియకుండా చేసే పొరపాట్ల గురించి ఇప్పుడు చర్చిద్దాం.

ట్యూషన్ ఫీజులు:
చాలా మంది ట్యూషన్ ఫీజు తాలూకు రసీదులు చూపించి పన్ను మినహాయించుకుంటుంటారు. అయితే.. పూర్తి స్థాయి ఫీజులో ట్యూషన్ ఫీజు ఒక భాగం మాత్రమే. ఈ భాగం వరకే పన్ను ని డిడక్ట్ చేసుకోవాలి. అది కూడా ఇద్దరు పిల్లలకు మాత్రమే ఇది వర్తిస్తుంది.

లాక్-ఇన్ పీరియడ్ ను చూసుకోవాలి:
పన్ను మినహాయించుకునే వారు చాలా మంది పెట్టుబడుల లాక్-ఇన్ పీరియడ్ పరిమితులను పరిగణనలోకి తీసుకోరు. ఉదాహరణకి పిపిఎఫ్ ను తీసుకుంటే ఇందులో పదిహేను సంవత్సరాల లాక్-ఇన్ పీరియడ్ ఉంటుంది. అలానే ఫిక్సెడ్ డిపాజిట్ కి 5 ఇయర్స్ లాక్-ఇన్ పీరియడ్ ఉంటుంది. ఈ పరిమితులను ఉల్లంఘిస్తూ డిడక్షన్ కి అప్లై చేస్తే.. ఆ వచ్చిన ఆదాయాన్ని ఆర్ధిక సంవత్సర ఆదాయం గా పరిగణిస్తారు. అంతే కాదు, ఆ ఆదాయానికి పన్ను కూడా కట్టాల్సి ఉంటుంది.

రిజిస్ట్రేషన్, స్టాంప్ డ్యూటీలు:
గృహ బదిలీ కి సంబంధించిన రిజిస్ట్రేషన్ చార్జీలు, స్టాంప్ డ్యూటీ ల పై పన్ను మినహాయింపు ఉంటుంది. అయితే.. వాణిజ్య ఆస్తులకు మాత్రం సెక్షన్ 80 సి వర్తించదు. అందుకే ఆస్తి సంబంధిత మినహాయింపు కొరేటప్పుడు ఆస్తి ఏ రకానికి చెందినదో చెప్పాల్సిన అవసరం ఉంది.

ఎండోమెంట్ బీమా పధకాలు:
చాలా మంది పన్నును ఆదా చేసుకోవడానికి ఎండోమెంట్ బీమా పథకాల్లో పెట్టుబడి పెడుతూ ఉంటారు. అయితే వీటిల్లో వచ్చే ఆదాయం ఎక్కువ ఏమి ఉండదు. అందుకే, ఎండోమెంట్ బీమా లో పెట్టుబడి పెట్టాలనుకునేవారు ట‌ర్మ్ జీవిత బీమా తీసుకుంటే ఎక్కువ ఆదా చేసుకోవడానికి అవకాశం ఉంటుంది. ఈ పాలసీ కి ప్రీమియం తక్కువ గా ఉంటుంది. ఇంకా మిగులు అమౌంట్ ను మరోదానిలో మదుపు చేసుకోవచ్చు.

రుణ చెల్లింపులు:
ఇంటి అప్పు ని తిరిగి చెల్లించేటప్పుడు కూడా పన్ను నుంచి మినహాయింపు పొందొచ్చు. అయితే.. కొందరు ఇంటి కోసం ప్రైవేట్ లోన్ తీసుకుని దానికి కూడా పన్ను మినహాయింపు కోరుతూ ఉంటారు. ప్రైవేట్ లోన్ అంటే సన్నిహితులు లేదా బంధువుల వద్ద తీసుకున్న అప్పు. సెక్షన్ 80 సి నుంచి అప్పు కట్టటానికి పన్ను మినహాయింపు కోరాలి అంటే.. నేషనల్ హౌసింగ్ బ్యాంకు లు, కొన్ని సంస్థలు, కో-ఆపరేటివ్ బ్యాంకులు, బ్యాంకులు, LIC వంటి వాటి నుంచి మాత్రమే అప్పు తీసుకుని ఉండాలి. అందుకు తగిన డాక్యుమెంట్స్ ని కూడా సమర్పించాలి.

చివరగా, పన్ను ఆదా చేసుకోవడానికి పెట్టుబడులు పెట్టాలి అనుకునే వారు ఆర్ధిక సంవత్సరం చివరిదాకా ఆగడం కూడా మంచిది కాదు. ఆ టైం లో టైం సరిపోక ఏదో ఒక నిర్ణయం పై పెట్టుబడి పెట్టేస్తారు. దీనివల్ల పొరపాట్లు జరిగే అవకాశం ఉంటుంది. అందుకే.. ముందు గా నిర్ణయం తీసుకుని, ఆచితూచి అడుగేయడం మంచిది.